Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήκος, Αστέριος"
-
Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι' άλλο μονοπάτι
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το καλό το ρούχο γνωρίζεται κ' απ' το πιάσιμο
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το καλύτερο φαγεί είναι η καλή όρεξι
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το κέντημα νε γλέντισμα κ' η ρόκα ναι σεργάνει κι αυτός ο έρμος αργαλεός είναι σκλαβιά μεγάλη
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το κρασί κάμνει τον γέροντα χωρίς να θέλη να χορεύη
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το μήλο όσο κρύβεται τόσο μοσχομυρίζει
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το μικρό αν δεν κλάψη η μάννα του δεν το βυζαίνει
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το νερό τρώγει την πέτρα και το σχοινί το σίδερο
Ζήκος, Αστέριος (1892)Ερμηνεία: Σταγόνες ύδατος πέτρας κ σιλαίνουσι -
Το ξύλο βγήκε α τον Παράδεισο
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το πονηρό πουλί τα δυό ποδάρια πιάνεται
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το ποτάμι κάθε μέρα κούτσουρα δεν κατεβάζει
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το πρώϊμο πουλί ογλήγορα λαλεί
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το πωλώ και τ' αγοράζω πάλι σενα δεν το δίνω
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το σόϊ μας ήταν και συ το καμες μπακίρι
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το σόϊ μας ήταν μάλαμα και συ το καμες μπακίρι
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Το τι έχ, ο θυμιατός θα το δείξει
Ζήκος, Αστέριος (1892)Ερμηνεία : Μετά θάνατον θα φανερωθεί. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε -
Το ψάρ' απ' το κεφάλ βρωμάει
Ζήκος, Αστέριος (1892)