Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ."
-
Να μάθης να ξεχωρίζης το νεφρό απού την καβαλίνα
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Σημαίνει ότι χρειάζεται ικανότης, για να διακρίνη τις το καλό από το κακό -
Να μη σε κάτεχα, κερά θάλασσα, να μπώ να κολυμπήσω
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Να μη χαρή ο ΄χθρός μου, μόνο το θανατό μου
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Να σε ξεμιστεύγη ο Θιός από σπανό άντρα κι από τριχιανή γυναίκα
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Να φρουνούνταν ο Θιός των κοράκων, δεν ήθελα απομείνει γάϊδαρος στο Λασήθι
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Να φυσήξη ο νους τ' ανθρώπου!
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Να, κασάπη, παράδες και δώσε μου κρέας!
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Επί ατόμων, τα οποία δεν ψωνίζουν προσεκτικά -
Νά 'ταν η ζηλειά κασίδα, θα την είχαν και τα ξύλα
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ντράπου σου τον ένα, ντράπου σου τον άλλον, δεν ήκαμα με τη γυναίκα μου κοπέλλια
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Επί ατόμων τα οποία δεν έχουν πρωτοβουλίαν -
Ξάνοιξε τ' ανύχια σου
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Μερικοί “ξανοίγουνε τ' ανύχια ντως” όταν πρόκειται να εκδηλώσουν το θαυμασμό τους. Αν τυχόν το παραλείψουν, τότε οι παρευρισκόμενοι τον διατάζουν το ανώτερω -
Ξένα κάνεις, όξω στέκεις
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ξένα ρούχα ντύνεσαι, ογλήγορα τα γδύνεσαι
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ξένου κήπου εύκου, να ΄ρθη στον κήπο σου
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ξερωτώντας πάει κανείς και στην Πόλη
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ξορκισμένος με τον απήγανο
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949) -
Ξορκισμένος με τον απίγανο
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)Απίγανος θεωρείται ότι διώχνει το κακό αμάτι. Ξορκίζει το κακό. Εξ αυτού η παροιμία, η οποία λέγεται επί προσώπων που δεν επιθυμούμε να πλησιάσουν το σπίτι μας