Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νίτσος, Νικόλαος"
-
Είν' η μπάμπω άρρωστη, φάσκιωσε κι ο γέροντας
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των προβαλλόντων γελοίας και τερατώδεις δικαιολογίας -
Είνε άνθρωπος αρχοντοξεπεσμένος και όχι επιθυμησμένος
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Παροιμ. φρ. Περί ανθρώπου άλλοτε πλουσίου και κατόπιν περιπεσόντος εις ένδειαν -
Επήγε για μαλλί κ' ήρθε κουρεμμένος
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των επιχειρούντων τι προς ωφέλειαν και εξερχομένων από το εγχείρημά των με ζημίαν -
Επήρε ή έγειρε Για τά πλάγια
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των φρενοβλαβών, διότι ούτοι συνήθως προτιμώσι την έρημον αποφεύγοντες την κοινωνίαν των ανθρώπων -
Εσύ γαμπρός κι εγώ με τη νύφη!
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Επί των επιβαρυνομένων με υποχρεώσεις και καθήκοντα, ενώ άλλοι νέμονται τα εκ της καταστάσεως ταύτης δικαιώματα και τας απολαυάς -
Ζητάει από λαγόν τυρί Κι απ' άγριο γίδι γάλα
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί των απαιτούντων δυσκατόρθωτα και σχεδόν αδύνατα -
Η αμαρτία κι ο παράς δεν καταλαβαίνονται
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Περί του ότι αδύνατον να εννοήση τις επακριβώς ποίας αμαρτίας διέπραξεν έτερος και πόσα χρήματα έχει -
Η κακή χρονιά διαβαίνει, ο κακός γείτονας μένει
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί του ότι άλλα δυστηχήματα είνε προσωρινά και διαβατικά, ενώ ο κακός γείτων είνε δυστήχημα διαρκές -
Η κουβέντα κι ο χορός είναι σπητοχαλασμός
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ότι η τάσις προς φλυαρίας και διασκεδάσεις προξενεί την καταστροφήν του οίκου -
Η μύτη του στον ουρανό κι ο κώλος του στη στάχτη!
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Η νύφη μας κι αν κουρευτή, ο γυιός μας να μας ζήση!
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Λέγεται επί συνοικεσίων αποδειχθέντων εξ των υστέρων δυσαρμόστων, των γονέων του γαμβρού ευχομένων να ζη ο υιός των, δυνατός δια δεύτερου γάμου να εύρη την συζυγικήν ευτυχίαν, και αδιαφορούντων εάν η νύμφη των “πομπευθή” -
Η ξαστεργιά της νύκτας φαρμάκια της 'μερός
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Μετεωρολογική παρατήρησις, περιπεσουσα εις παροιμίαν, καθ' ην έγαστροι νύκτες του χειμώνος προϋποσχόμεναι ανατολήν ευδίας ημέρας, τούναντίον φέρουσι τοιαύτην υετώση και φαρμακεράν είς ψύχος -
Θά τό μολογάω και τής πλάκας
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Ερμηνεία: Επί γεγονότων αξιοθαυμάστων, παραδόξων και εμποιούντων τοιαύτην εντύπωσιν, ώστε να τά ενυμήταί τις και μετά θάνατον, αφού δηλαδή τον καλύψη η επιτύμβιος πλάξ -
Θέλω να σύρω λεβεντιά και καταντιά δεν έχω. Μου λείπ' η σέλλα του βρακιού, τα δυό τα πηδουνάρια!
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Ειρωνικόν δίστιχον δια τους οιηματίας, δια τους υπέρ την αξίαν των επιδεικνυομένους -
Κάθε σανίδι και το ρόζο του, κάθε άνθρωπος και το μαράκι του
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Έκαστος έχει τας θλίψεις του και τας στενοχωρίας του -
Κάλλια έναν πειρασμό μανάρι πάρα ένα θηλυκό χαϊδιάρι
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Περί του ότι τα κοράσια όταν θωπεύονται υπερβολικώς και παραβλέπωνται αι ιδιοτροπίαι των εκ περισσής αγάπης, καθίστανται δυσπειθή και εχοχλητικά εις βαθμόν απερίγραπτον -
Κάλλια μια γκορτσιά στον κήπο παρά μια μηλιά στο λόγγο
Νίτσος, Νικόλαος (1931)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Κάλλια να σκάση κανένας δουλεύοντας περί να ζή γυρεύοντας
Νίτσος, Νικόλαος (1926)Προτροπή εις την αφιλοπονίαν και φιλεργίαν και αποτροπή από της φυγοπονίας και απαιτείας