Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 261-280 από 317
-
Τ' αψύ το ξύδι τ' αγγειό τ' χαλνάει
(1929)Ο θυμός βλάπτει πάντοτε εκείνον που θυμώνει έστω και αν είναι ο θυμός του δικαιολογημένος -
Τ' αψύ το ξύδι, τ' αγγειό τ' χαλνάει
(1929)Αψύς = ο ευκόλως ανάπτων, ο οξύθυμος, αψιά= η καίουσα, η δυνατή -
Τ΄ έχεις Γιάννη; Τ΄ είχα πάντα
(1929)Η παροιμία λέγεται σ΄ εκείνους, οι οποίοι με όλας τας συστάσεις και νουθεσίας εξακολουθούν τον ίδιον ρυθμόν εις την εν γένει ζωήν των -
Τα γρόσια πρόδωκαν το Χριστό
(1929)Λέγεται επ΄ ανθρώπων, οι οποίοι δια το χρήμα είναι πρόθυμοι να απεμπολήσουν και τα μάλλον ιερώτερα πράγματα -
Τα δευτέρια του Μουσσά πάλ' αυτά και πάλ΄ αυτά
(1929)Λέγεται επί ανθρώπων, οίτινες ενώ είναι καταχραστεί χρημάτων η εν τοις βιβλίοις όμως διαχείριση των φαίνεται άψογος -
Τα παλιά 'κονίσματα τα βάνουν στο γυναικείο
(1929)Πάντοτε περιφρονούμεν κάπως τα παλαιά αντικείμενα και τους μη συγχρονισμένους ανθρώπους -
Τήρα τη βάτρα σου
(1929)Να ενδιαφέρεσαι δια τα της οικογενείας σου, μη σε μέλει για ξένες δουλειές. Βάτρα, λεξ. Αλβ. Η εστία εφ' ης ανάπτουσι πυράν, η γωνιά -
Την έδεσε τη γάτα του
(1929)Εξησφάλισε τα συμφέροντά του ή και αυτό το μέλλον του δια της αποκτήσεως ικανής περιουσίας -
Τι 'ν' ο κάβουρας τ' είν' το ζουμί του
(1929)Η παροιμία αυτή λέγεται τότε όταν από εν ελάχιστον πράγμα δεν δυνάμεθα να αφαιρέσωμεν απολύτως τίποτε -
Τι να σου πρωτοθυμηθώ κρομμυδάκι μου... κάθε χαψιά και δάκρυ
(1929)Λέγεται τότε, όταν δεν θέλωμεν να ευεργετήσωμεν ένα άνθρωπον ενθυμούμενοι τας πικρίας με τας οποίας κατά το παρελθόν μας έχει ποτίσει -
Το γαίμα νερό δε γένεται κι αν γένη δε θολώνει
(1929)Όσα και αν χελαρωθούν οι συγγενικοί δεσμνοί έχουν πάντοτε μεγάλην αξία και δύναμιν -
Το γκόρτσο πίσω έχ' την ουρά
(1929)Πρέπει να αναμένωμεν το τέλος μιας πράξεως δια να δυνάμεθα ασφαλώς να κρίνωμεν περί αυτής