• Πάει για μαλλί κι ήρθε κουρεμένος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται για κείνον, ο οποίος βγαίνει ζημιωμένος από μίαν επιχείρησιν εκ της οποίας προσεδώκα εξησφαλισμένον κέρδος
  • Πάει για μαμμή κι έκατσε λεχώνα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Πολλοί λησμονούν την υπηρεσίαν των και τον σκοπόν, ον επεφορτήσθησαν να φέρουν εις πέρας. Περί αυτών λέγεται και η ανωτέρα παροιμία
  • Πάει ο Μπέης να πνιγή γι' ένα κούτσουρο δαδί 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Όταν έχη κανείς τά μέσα τής ευζωΐας δεν πρέπει να εκτίθεται εις κινδύνους δι' ευτελές και ασήμαντον κέρδος
  • Πάει το βόϊδι μας πάει κι η σεμπριά μας 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Διαλύεται κάθε συντροφιά και λησμονείται πάσα συγγενική σχέσις η φιλική, όταν εκλείψη ο κυριώτερος συνδετικός δεσμός
  • Παίρ' και δίνει 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ευρίσκεται εις τον τελευταίον επιθανάτιον ρόγχον
  • Παίρνει και το χοτζιέτ' από το σπίτι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Είναι άδικος ώστε δια την παραμικράν εκδούλευσιν ή υπηρεσίαν εννοεί να ανταμειφθή, με υπερβολικής και δυσαναλογον αμοιβήν, ώστε εάν είναι τρόπος να σφετερισθή και αυτον τον τίτλον της κυριότητος της οικίας
  • Παπά να γελάσης, παπάς δε γένεσαι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Δεν πρέπει να ονειδίζωμεν τινά δι ατύχημα ή δι ελάττωμα, διότι πολλάκις παθαίνομεν εκείνο, δια το οποίον εχλευάσαμεν άλλους
  • Παπά παιδί διαόλ' αγγόνι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ερμηνεία: Η λαϊκή γνώμη πολύ αυστηρά επικρίνει τα ελαττώματα των τέκνων των ιερέων παρομοιάζουσα αυτά ως απογόνους του διαβόλου
  • Πέντε βόϊδια δυο ζευγάρια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Η παροιμία λεγεται επί των παντελώς ανοήτων των μη αντιλαμβανόμενων ουδέ τα απλούστερα φαινόμενα και προβλήματα της καθημερινής ζωής
  • Πέντε δέκα στη σακκούλα καλώς σ΄ ηύρα γυναικούλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται επ΄ εκείνων, οι οποίοι δεν παρατείνουν το ταξίδι των αλλά το συντομεύουν μη αποβλέπποντες εις πολλά πλούτη
  • Πέρα ντις πέρας 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται περί του ποταμού, όταν η κοίτη του έχει καταλάβει ως εκ των πολλών υδάτων ολόκληρον την εκατέρωθεν αυτής ποταμίαν έκτασιν
  • Πέσε πίττα να σε φάω 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Αυτήν τήν φράσιν λέγουν σε ένα οκνηρόν που τά περιμένει όλα από τους άλλους
  • Περασμένα ξεχασμένα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Πρέπει να λησμονώμεν τα εν τω παρελθόντι ατυχήματα, ίνα μη η αναμνησις αυτών καθιστά το παρόν δυστυχέστερον
  • Πήρα ιμπρέτ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Έλαβα πικράν πείραν και ως εκ τούτου επαραδειγματίσθην
  • Πιάστηκ' από τα τέσσερα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Πλάκωσ' ο γρίβας 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Έπεσε χιόνι
  • Πότε μήλα πότε φύλλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Αι επιτυχίαι δεν είναι πάντοτε εξησφαλισμέναι
  • Ποιός γκαβός δε θέλ' τα μάτια του 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ουδείς βέβαια αποκρούει, αλλά τουναντίον επιζητεί και ποθεί οιανδήποτε καλωσύνην, εξ ης η ωφέλεια είναι καταφανής
  • Ποιός σόβγαλε το μάτι; Ο αδερφός 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Υπάρχουσι δυστυχώς και πολλοί αδελφοί, οι οποίοι ουδέν απολύτως αίσθημα φιλαδέλφιας έχουσιν. Επ΄αυτών λέγεται και η παροιμία
  • Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ουδεμίαν προκοπήν έχει ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος δεν αφοσιώνεται εις εν κύριον έργον, αλλά περισπάται εις πολλάς τέχνας, ας επιπολαίως γνωρίζει