Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουλάκις, Γ. Δ."
-
Εβατσίστη η γριά στα σύκα η εμπαινόβγαινε κ' εζήτα
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Επί των συνηθισμένων να επαίτωσι χάριν της κοιλιάς του -
Εγώ σου λέω υγιέ μου, να 'χης χίλια πρόβατα σα δε θές ορά μην αποτάξης
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Αφού δεν ακούεις ό,τι σου λέγω τότε ας μη κερδίσης τίποτε -
Είπεν ο γάϊδαρος τον πετεινό “κεφαλά”
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Οι κακοί τα μεν εαυτών αμαρτήματα συχορώσι τα δε αλλότρια πάνυ καλώς θεώνται -
Εκειά που θα βγή η αίγα, θα βγή και το ριφάκι. Οιπ ο πατήρ τοιούτος και ο υιός
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Η παροιμία αναφέρεται εν Κατσιδόνι Σητείας Κρήτης εις την μητέρα. Δηλαδή: Ότι κάμει η μήτηρ θα κάμει κ το παιδί. Γ.Κ.Σπυριδάκης -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας το Μάϊ χόρτα και τον Άγουστο τριφύλλι
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Επί εκείνων οίτινες αψηφούντες το μέλλον σκοπεύουν να πράξωσι τι -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Δύναται ελαχίστη κακή ομιλία να προκαλέση ρήξιν ως ακολούθημα και θάνατος -
Η καλή μέρα από την ταχινή φαίνεται
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ο καλός φαίνεται επί μικράς ηλικίας. Ταχίνη = πρωία -
Η καλή νοικοκερά, με το κουτάλι κλώθει
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Λέγεται επί εκείνων είτινες μη γνωρίζοντες να πράξωσι τι λέγουσι ότι της εμποδίζουσι τα εργαλεία των -
Ηύρηκεν ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Εταίριασαν δύο κακά στοιχεία. Όμοιος ομοίω ταιριάζει -
Κατά μάννα και πατέρα παίρνε γυιο και θυγατέρα
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Οίος ο πατήρ τοιούτος και ο υιός -
Κατά τον μαστρΑντώνι και τα κοπέλλια του
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Τάλε κουάλε: Οιός ο πατήρ τοιούτος και ο υιός -
Κλαδί κλαδί το μάραθο γεμίζει η γρα τον κάλαθο
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Τα μικρά και ολίγα συλλεγόμενα κάμνουσι μεγάλα -
Κουφός παπάς δε γίνεται κι ανέ γενή δε λειτρουγά
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ερμηνεία: Παν πραχθεί θα γνωσθή αργά ή ταχέως -
Μ' όποιο δάσκαλο καθίσης τέτοια γράμματα θα μάθης
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Λέγεται επί εκείνων οίτινες συναναστρέφονται καλούς ή κακούς συντρόφους, δυναμει του οποίου γίνονται καλοί ή κακοί -
Μάρτις, γδάρτης και παλουκοκάφτης
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)Ερμηνεία: Λέγεται επί του ψύχους το οποίον κάμνει ο Μάρτιος -
Μη μου πολυψηλώνεσαι γιατί ψηλός δεν είσαι, και το χωριό σου είναι κοντά και ξέρω τίνος είσαι
Λουλάκις, Γ. Δ. (1917)Ερμηνεία: Επί των υπερηφάνων -
Μηδενί συμφοράν ονειδίσης κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον
Λουλάκις, Γ. Δ. (1919)