Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 2145-2164 από 2168
-
Χίλια λόια κι έναν άσπρο κι εκείνο κρίμας είναι
(1963)Λέγεται, όταν ενδιαφερώμεθα δήθεν για το συμφέρον ενός άλλου, ενώ αποβλλέπομε στο δικό μας -
Χμ! Ο κουλουρονόρης σκύλος, όdε dο 'βάλανε τη νοριά dου να ισάνη μες στο καλαμοκάνι...
(1963)Λέγεται για όποιον δεν αλλάζει τα φυσικά του -
Χριστέ, μη bέψης του παιδιού τα βάνει ο νους τση μάνας
(1963)Δηλαδή η μητέρα επειδή πολύ αγαπά τα παιδιά της, σκέπτεται διαρκώς ότι τα απειλούν τρομεροί κίνδυνοι -
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι, χωρίς αγάπη δε bερνά νέα και παλληκάρι
(1963)Δηλαδή, δεν αγα΄ούν μόνο τις όμορφες, αγαπούν και τις άσχημες. (Τιάρις= μήπως), (ρεχτή= επιθυμήση του ρημ. ορέγομαι) -
Ω Ενάρη κακνακάρη, πούν' οι όμορφες κοπέλλες; -Απίσω στο bυρόμαχα κάθουdαι gαι βγάνουν τζι μύξες τωνε
(1963)Λέγεται επειδή το Γενάρη είναι κρύο και κάθονται οι άνθρωποι στο τζάκι και συνήθως είναι κρυωμένοι -
Ω Θεέ μου, και πως τα βαστάς τα κεραμίδια σ' αξεκάρφωτα!
(1963)Λέγεται προς ένδειξη δυσφορίας, αγανακτήσεως, δυσπιστίας για μια υπερβολή, μια απρέπεια, μια αταξία, μια ψευδολογία -
Ω και κρίμας τα κουδούνια να κρέμουdαι μες στσί ματζέδες!
(1963)Τα κουδούνια ή τσι bούκες, ματζέδες = κελάρια -
Ω και κρίμας τα κουδούνια!
(1963)Δηλαδή είναι κρίμα να μένουν αχρησιμοποίητα τα κουδούνια, ενώ θα έπρεπε να τα φορούν οι ανόητοι άνθρωποι, που είναι σαν ζώα -
Ω και κρίμας τα κουδούνια, να μη gρέμετ' ένα στο λαιμό σου!
(1963)Ή ω και κρίμας τσι bούκες να μη gρέμεται μια στο λαιμό σου! -
Ω και κρίμας τα μνημόρια ναν' αδειανά!
(1963)Λέγεται αντί πη κανείς τι καλά που θα ήτανε, αν είμαστε πεθαμένοι! -
Ω καμένη, σκεπαρνοκομμένη!
(1963)Απο παραμύθι Λέγεται για φόβο αβάσιμο, παραμύθι = από ανέκδοτη συλλογή μου -
Ώσπου νανεβοκατέβη το σπαθί...
(1963) -
Ώχ, άdρα μου, και που να σου θυμηθώ
(1963)Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων -
Ώχ, άdρα μου, και που να σου πρωτοθυμηθώ
(1963)Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων -
Ώχου κι' ώχου τση κακομοίρας άdρας μου και κρίμας νάχη το φως του
(1963)Ώχου κι' ώχου τση κακομοίρας άdρας μου και κρίμας ή και 'ιάdα νάχη το φως του