Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κολίτσης, Ανδρέας Μ."
-
Άπου σ' αγαπά κάμνει σε τζιαι κλαίς τζι όποιος σε μισά κάμνει σε τζιαι γελάς
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Άρκα πορνή, καλή μέρα
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Αν δεν αλείψης τον τροχόν εγ γυρίζει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Αν δόξη τζιαι του Μα τζιαι μιλλοψυχαΐση, τζιαι δίολα τζιαι τρίολα, εν να μπη να τα ποτίση
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δίολον = ούτω καλείται το χωράφι το οποίον αροτριούται δύο φοράς -
Αντί να τρίξη η άμαξα, τρίζ' αμαξηλάτης
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Αντί να παραπονείται ο αδικούμενος, παραπονείται ο αδικών -
Αντράπου, αντράπου τζιαι με τον άντρα μας εν εκάμαμεν κοπελλούιν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Κοπελλούιν = παιδί -
Απ' όγκρωνεται του γονιού παρά γωνιάς τζοιμάται
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Απου εν ακούει ταιρκάζει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Απού πονεί πά στον γιατρόν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Αρνίν πασσίυν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Λέγεται όταν πρόκειται να παροτρύνης κάποιο να μιλήση υπέρ σου -
Βάλλε που τόνα τζιαί φκάλλε που τάλλον
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Άκουε και μην λαμβάνης υπ' όψει σου ότι ακούς -
Βάρ' τα φκιά σου πίσω σου
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δηλαδή προσπάθησε να ακούσης τι λέγει ο κόσμος πίσω σου για σένα και μην κατηγορείς άλλους. -
Βαρ' το στο φτί σου σκολαρίτζιν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Αυτό δηλαδή που μου έκανες, να το θυμάσαι και θα μου το πληρώσης -
Βούδιν που την βουδελιάν σου τζιαί παιδίν που την καρκιά σου
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Καρκιά = καρδια -
Βουνόν με βουνόν ενι σμίει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Ερμηνεία: Τα βουνά μόνον δεν σμίγουν, οι άνθρωποι σμίγουν -
Γείτον έσσιεις, Θεόν έσσιεις
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)