Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Παναγιωτίδης, Δ. Α."
-
Τα παιδιά του Μέτσιο Χίσο ως την Ζέλοβα και πίσω
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Ταυγά δεν βάμφονται με πορδιές
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Την δουλειά τ' ο Καραγιάννης
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Όταν τη εξακολουθή να επιμένη εκτελών τι παρ' ύλας τάς εναντίας διατάξεις και παρακινήσεις -
Την πρώτη γνώμη τ' Αρβανίτη να την έχη το άλογό μου την δεύτερη εγώ
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Λέγουν ότι ταύτα είπε Ανατολίτης τις κρίνων τους Αλβανούς οίτινες ταχίως αφαρπάζενται εν τας έρισιν αλλά και ωρίμως σκέπτονται βραδύτερον -
Της καλομάννας το παιδί 'ς τους εννιά μήνες περβατεί
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Δεν πρέπει να αφήνη τις υπίνω τας εργασίας του -
Τί τού λείπ' τού κασσιδιάρη φούντ' από μαργαριτάρι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το δίκιο δεν βαρεί και τ' άδικο πρέπει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το κεφάλι δίχως μέτρα θέλει κτύπημ' απ' την πέτρα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το μαλλί τσ' Αγόρης
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Ως απάντησις εις ερώτησην αν βρήκε ή τι πήρε και λέγεται επί μηδαμινής απολαύσεως -
Το μέλλον αόρατον
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το μήλο και χίλια γρόσια να χη να το καθαρίζης πριν τα φάς το απίδι ένα μπαρά να χη να μη το καθαρίζης
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το νερό τα φέρει το νερό τα παίρει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Προκειμένου περί ευτυχίας ην φέρει η τύχη η τις φέρει επίσης και την δυστυχίαν -
Το πάθημα γίνεται μάθημα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το παπί και το χηνάρι του διαβόλου το ζευγάρι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το πήρε ο διάολος το πήρε. Εδώ και στο Βραχώρι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Όταν εκί ζητήματος τινος θυμώση τις λέγει μετ' οργή τον πρώτον στίχον τότε ο μετ' αυτού συζητών επίσης οργίλως απαντά διά του δευτέρου και σημαίνει: όχι και τόσον που λέγεις αλλά παρέκει ακόμη -
Το πολύ το Κύριε ελέησον το βαρειέται κι' ο Θεός
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Το ροΐ με το λάδι τρώει και τα ρακόφυλλα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Όταν τις είναι πλούσιοςκαι ισχυρός κάμνει ότι θέλει, όπως το πολύ έλαιον καθιστά εδώδιμα και τα ευτελή χόρτα