Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Παναγιωτίδης, Δ. Α."
-
Να ξύη μουχρουμάδες να βγάζη μπουρμπουλίθρες
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Νέτα σκέτα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Νικολίτσε, Βαρβαρίτσες, όπου να είσαι μέσα να είσαι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Δηλούσιν ότι κατά τον μήνα, καθ΄ον ο Άγ. Νικόλαος και η Αγία Βαρβάρα, είναι χειμών και απαιτείται προφύλαξις -
Νοικοκύρης είναι ο Χότζας, πότε θέλει ανιβαίνει, πότι θέλει κατιβαίνει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ξέρ΄ ο βλάχος τ΄ είν΄ ο σφούγγος;
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ξύδι τρώγω, ξύδι πίνω δεν μπορώ για να παχύνω
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Οι με ατελή προσόντα επιχειρούντες τι ουδόλως επιτυγχάνουσι -
Ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Γκίκας
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Άπάντησις αόριστος αντί του πολλοί διάφοροι εις την ερώτησιν “ποιός ήταν εκεί;” -
Ο ένας κακό χερόβολο και ο άλλος κακό δεμάτι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ο λύκος με μηνύματα δεν χορταινει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Απαιτείται πραγματική και ούχι ανεπαρκή απολανή -
Ο τεμπέλης και φαγάς αυτός γίνεται παπάς
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Όλ' οι κώλοι κάμουν μπομ κι ο δικός σου ούτε μπρίτς
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Μην ανακατώνεσαι -
Όλα έρχονται με τον καιρόν ΄ς τον τόπο τους
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Όλα τ΄ άνθη κ΄ η πασχαλίτσα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Εννοείται μαζώχθηκαν ή ήσαν εκεί και λέγεται επί συναθροίσεως μικρών και ευτελών ανθρώπων -
Όλα τα καλά καλά είναι κι' όλ' οι πλούσιοι φρόνιμοι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Αι κακίαι τών πλουσίων καλύπτονται και πάντοτε ούτοι παρουσιάζονται καλοί -
Όλοι κλαίν τα χάλια τους κι ο μυλωνάς τ' αυλάκι τ'
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Όποιος θέλει να γλυτώση, 'ς την Λαβανίτσα να σκαλώση
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Η Λακαβίτσα είναι χωριόν επό του ομωνύμου όρους παρά την Παραμυθιάν λίαν οχυρόν και εκεί κατέφειγον οι Παραμυθιώται άλλοτε επί τουρκικών ανωμαλιών ίνα σωθώσι μετά της περιουσίας των -
Όποιος κόβει κάκια τρώεει τα μπακάκια
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Ειρωνικόν και αστείον μεταξύ παιδιών όταν ερίζουσι και διακόπτουσι τας σχέσεις των -
Όσα ξέρ΄ ο Τσιόλος δεν τα ξέρ΄ ο κόσμος όλος όμως οι παράδες μας κάνουν μασκαράδες
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Οι έχοντες αξίαν στερούμενοι όμως χρημάτων εις ουδέν λογίζονται