Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βλάχος, Σπ. Δ."
-
Απ' το κακόβγαλτο ας ει και πίτερα
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Παραδυστρόπεν και ενδεών οφελετών και μικρόντι αν λάβη τις αρκετόν εστί -
Από τα καλοκαζαντισμένα παίρν ο διάολος τα μισά κι απ' τα κακοκαζαντισμένα παίρνει το νοικοκύρη μαζί
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Ότι τα κακώς προσκτώμμενα απόλλυνται συνειπφέροντα και των του ιδιοκτήτου απώλειαν -
Από το ράμμα 'ς τη βελόνη
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία : Επί συντομωτάτου διαστήματος και ανεπαρκούς εις εκτέλεσιν πράγματος τινός -
Αφήνει τα δέκα τ' άλογα και πιάνει τα νιά μουλάρια
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Επί των τα μεγάλα περιφρονούντων προς απόκτησιν των μικρών -
Βρωμεί ο Βριός, κ' η τύχη του βρωμούν κ' οι πραματειές του
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Προς τους καθ' όλας τας επόψεις ποταπούς και ουτιδανούς -
Γαμπρό και νύφη χάσαμε σηκώτε να χορέψουμε
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Σημαίνει: Λέγεται ότι γραίδιον απολέσαν γαμβρόν και νύμφην των ιδίων του τέκνων και θεωρούν αυτούς ως ξένους έλεγε τ' ανωτέρω -
Δε μ' αφήνει κ' η χολή μου
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894) -
Δε με μέλλει η χολή μου
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894) -
Δε μπορεί να δείρη τον γάϊδαρο και δέρνει το σαμάρι του
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Τοις δι' αδυναμίαν άλλοις αντ' άλλων τιμωρούσι -
Δε(ν) με μέλλει του κυρούμου έχω και του πεθερού μου
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894) -
Δόσμα του χεριού σώσμα της ψυχής
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Ανάλογος τή αρχαία “δώρα και θεούς πείθει και αιδοίους βασιλήας” -
Έκατσ' η πομπή 'ς το δρόμο και περιγελά τους διαβάτας
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Προς τους επί των άλλων τα εαυτών ελαττώματα επιρρίπτοντας -
Έναι κώλος και βρακί
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894) -
Έτσι τα΄φέρνουν οι καιροί κ΄οι σημερνοί οι χρόνοι να παίζ΄ ο λύκος με τ΄αρνί κι΄ο κούκκος με τ΄αηδόνι
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Ότι ο χρόνος ενίστε πολλά τα ασυμβίβαστα φέρει -
Εγώ το σκύλο το λεγα κι' ο σκύλος την ουρά του
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Προς τους επιτάττοντας ανθρώπους μη υπακούοντας αυτοίς -
Είπ' ο γάιδαρος το πετεινό ψωλάτο
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894) -
Είπανε το τρελλό να χέση και κείνος ξεκωλώθηκε
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894) -
Επίσκοπε του Δαμαλά ούτε γνώση είχες ούτε μυαλά τα μικρά δεν ήθελες τα μεγάλα γύρευες τράβα το χειρόμυλο κούνα και το δαίμονα
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία : Δια τους περιφρονούντας τα μικρά υποπίπτοντας δε εις δυστυχίας -
Εσύ κόρη Μ'κάθεσαι κι΄ο πετεινός σου βράζει
Βλάχος, Σπ. Δ. (1894)Ερμηνεία: Επί των εν αγνοία καταλαλούντων