Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 158-177 από 317
-
Μάτια πραμμάτεια
(1929)Όταν αγοράζης πρόσεξε. Δεν επιτρέπεται να μετανοήσης αργότερα και να θέλης να επιστρέψης το αγορασθέν -
Μαζώθ'καν τα κοράκια κι έβαλαν το μπουφο πρώτο
(1929)Όταν υπό πολλών δίδεται εν αξίωμα και η αρχηγία εις ένα άνθρωπον, ανίκανον και αναξιον -
Μας γίνηκε βανταλάχος στο χωριό
(1929)Βανταλάχος (ο) = ο τύραννος, ο ενοχλητικός, σατράπης. Πιθανώς εκ της λ. Βάνδαλος -
Μας ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια
(1929)Λέγεται όταν όλως απροσδοκήτως και παρ' ελπίδα παρουσιάζονται τινες ως υποστηρικταί υπόπτου τινός πράξεως -
Με τον ήλιο μπαίνουν με τον ήλιο βγαίνουν, τ' έχουν τα έρημα και ψοφούν;
(1929)Λέγεται επ' εκείνων, οίτινες ισχυρίζονται οτι λαμβάνουν όλα τα μέτρα προς πρόληψιν μιας καταστροφής, ενώ αυτά ταύτα τα μέτρα επιφέρουν ταύτην -
Μονό δέ φτάνει, διπλό φτάνει και περ'σεύει
(1929)Από κακήν εκτίμησιν των πραγμάτων υποβαλλόμεθα πολλάκις εις διπλούν άσκοπον κόπον ή εις περιττάς δαπάνας -
Να ήταν η ζήλια ψώρα θα ψώριαζ' ο κόσμος όλος
(1929)Η ζητοτυπία είναι ψυχικόν ελάττωμα έμφυτον κατά το μάλλον και ήττον εις όλους τους ανθρώπους -
Να ιδούμε τι πουλιά θα βγάλ'
(1929)Έτσι λέγουν δι' ένα πρωτόπειρον που αναλαμβάνει την εκτέλεσιν μιας σοβαράς, οπωσδήποτε, εργασίας -
Να κάν' η μάννα δώδεκα να θάφτη δεκαπέντε
(1929)Λέγεται δια τα παντελώς ανίκανα και αδιάφορα τέκνα, των οποίων ο θάνατος ουδόλως θα συνεκίνει και αυτυύς τους γονείς -
Να μου ζήσ' ο Παντελέημονός μου
(1929)Λέγεται στη Βούρμπιανη και έχει την άρχη σε ολόκληρο ανέκδοτο. Η σημασία της είναι παρεμφερής προς το “τι χαλεύει η αλούπα στο παζάρι” -
Να πάρω τα όντρια
(1929)Από τους δριμυτάτους πόνους δεν ηδύναμην να ησυχάσω και να κείνω κλινήρης, αλλ' επεζήτουν δι απαλλαγήν των πόνων την ρις τα βουνά άγουσαν -
Να σε φυλάη ο Θεός από καινούργιον άρχοντα κι' από παλιό διακονάρη
(1929)Ο πρώτος θρασύς και υπερήφανος, ο δεύτερος πονηρότατος και κόλαξ, αμφότεροι δε ενίοτε κακοί και επικίνδυνοι -
Ντροπαλός καλόερος, άδεια τα σακκούλια του!
(1929)Δεν πρέπει να είμεθα διστακτικοί και επιφυλακτικοί, προκειμένου να ζητήσωμεν δικαίας και ευλόγους απαιτήσεις μας -
Ξένο ψωμί δικά του δόντια
(1929)Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι ζουν εις βάρος άλλων χωρίς οι ίδιοι να κοπιάζουν -
Ξένος πόνος ξώκαρδος
(1929)Μόνον τα ίδια εκάστου ατυχήματα επιφέρουν πόνον διαπεραστικόν μέχρι της καρδίας