Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Παναγιωτίδης, Δ. Α."
-
Απ' τν αναβροχιά και το χαλάζι καλό ναι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Απίδια φαγωμένα μέτρα νουρές
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Όταν ετελείωσε πράγματι και ο άλλος εξ' ελαχίστων σημείων αμφιβάλλει -
Από τα πολλά που χάλειψες μπέη μ' ψωμί και τυρί θα φάμ' απόψε
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Όταν ζητε τις πολλά και ανύπαρκτα ή αδύνατα κι ο μπέης οίτις φιλοξενούμενος που εζητή πίτες κλπ και έλαβε 'ς το τέλος την απάντησιν ταύτην ήτις έμεινεν έκτοτε ως παροιμίαν -
Από την μαγκούρα μου βγαίνουν αυτά τα έξοδα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Εξ ιδίων μου πληρώνω -
Από την Πόλη έρχομαι και 'ς την κορφήν κανέλλα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Από το ντιπ κι ολότελα καλή κ' η Παναγιώταινα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ας βρέξ' κι ως χιονίσ' ο σουβλερός να μη φυσήσ'
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Αφού η βρύση το βγάζει τρούμπουλο τί καρτεράς από τ' αυλάκι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Όταν ο μεγαλύτερος είναι κακός τί περιμένεις από τον μικρότερον -
Βάνει κ' η κουσκνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Βάστα Ντρούμπαλε
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία : Επί ολιγοψυχούν ή των γενναίων. Άγνωστον τις είναι ο “Ντρούμπαλις” ως φαίνεται όμως εκ της φράσης ταύτης και εκ της αποδόσεως του ονόματός του εις κύνας ή το γεναίος τις και ριψοκίνδυνος -
Βήκ' ο πέπονας κλάσ' τον άγγουρα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Όταν είναι ο καιρός των πεπονίων τα καστραβέτοια (αγγούρια) επειδή παρήλθε η εποχή των είναι άνοστα. Και εν γένει πασ το νεώτερον εκμηδένίζει την αξία του προγενεστέρου όπερ μέχρι τουδε ήκμαμε -
Βήκε το ίσιο 'ς το μεϊντάνι θα με κάμη να χεσθώ
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Επί των υποκρυπτομένων. Διότι θα μαρτυρηθή η ενοχή των -
Γαμπρός παιδί δεν γίνεται και νύφη θυγατέρα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Γίνηκ' ο τόπος λαζί
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Κυρίως επί τόπου περιωρισμένου περιέχοντος ακαθαρσίας -
Γιώργο Γιάννο γύρευε και Νικολό καρτέρει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία : Οι φέροντες το όνομα Γιώργος, Γιάννος πολλοί ενώ οι Νικόλαοι ολίγοι και σπάνιοι λέγεται δε η παροιμία όταν πρέπει τις να περιμένη τι απο ένα περισσότερον ή από άλλων -
Γύφτος παπάς βλάχος οτζιάκι και Ζαγορήσιος καπετάνιος ποτέ δεν γίνονται
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Γυναίκα από σόϊ και σκυλί από κοπάδι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)