Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Απορώ και εξίσταμαι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Απου μακρυνόρ'κου σκ'λλί κι άνθρουπου πινεσάρ' μη φουβάσι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Απού 'ν Τρίτ' ους 'ν Τιτράδ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων των πραγμάτων που φθείρονται εύκολα -
Απού λίγου, φίλι, του φαϊ, τ' είν' του ζουμί καθάριου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των προσπαθούντων να καλύψουν με προφάσεως πενίαν των -
Απού Μαρτιού πουκάμ' σου κι απ' Αυγούστο σιγγούν
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Πρέπει εγκαίρως να προμηθεύεται τη τα αναπόφευκτα -
Απού τ' μ' πόλ' έρχουμι κι 'ς τ' γκουρφή κανέλα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί σχολαστικών και ακρίτων -
Απού τ' ουλότελα καλή 'ν' κ' η Παναγιώτινα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προ της παντελούς ελλείψεως του αφθόνου και καλυτέρου ευπρόσδεκτον είναι και το ολίγον και ευτελέστερον εν καιρώ ανάγκης και η μικρή βοήθεια αρεστή -
Απού τα καλά μαζούμενα παίρν' ο διάουλους τα μ' σά κι απ' τα κακά τα παίρν' όλα κι αυτόν αντάμα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνου που αδικεί, όστις χάνεται και αυτός πολλάκις -
Απουλύθ' κις σαν η πουρδή απ' του βρακί
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων που εκφέρουν γνώμην χωρίς να ερωτηθούν -
Απουρία ψάλτου βήξ
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων πού καλύπτουν την αμάθειαν και απειρίαν των με προφάσεις ατόπους -
Απουρώ κι εξίσταμαι, πιδί μ', μη του κεφάλ' που βαστάς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Αρατα πύλατα κατά παραφθοράν του άρατε πύλας
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Σαν τόμαθ' ου ν'κοουκύρ'ς μ' θύμους άρατα πύλατα, επί μεγάλου θυμού -
Αρίφ'ς έφαι αυγό κι αλείφτ' κι ως τ'ς πλάτις
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί των μη φιλοκάλων και καθαρών -
Αριά κι ξεσφίγγα, παστρειά κι γλήουρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Αρχοντιές κ' οι λίμπις άδειες
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περί των υψηλά φρονούντων αλλά στερουμένων και αυτού του επιουσίου -
Ας βράζ' μι του ζ'μι τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δεν πρέπει να εκδικούμεθα τους υπό της τύχης και της μοχθηρίας των καταστρεφομένους