Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήκος, Αστέριος"
-
Έφυγεν απ' τη βροχή και πήγε στο χαλάζι
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Έχασε τ' αυγά με το καλάθι
Ζήκος, Αστέριος (1892)Έχασε τ' αυγά και τα καλάθια. Ερμηνεία: Εζαλίσθη -
Έχεις γρόσια ; έχεις γλώσσα
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Εγώ σι λέγω και συ μι λες πόσα παιδιά έχω
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Εδώκαν άτον πρόσωπον και θέλει και τ' αστάριν
Ζήκος, Αστέριος (1892)Το επιραπτόμενον ύφασμα δόντος μου αιτεί και το υποραπτόμενον. Ερμηνεία: Επί των δι' επιδειχθείσαν αυτοίς συγκατάβασιν και ευμένειςν θρασέων και απαιτητικών αποβάντων. Σ'έδωκα πρόσωπο χαλεύεις κι' αστάρι -
Είδες μάννα πάρε κόρη
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Είνι τ' σκοινιού και του παλκιού
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Ελάτε γνωστικοί να φάτε του τρελλού το βιό
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Επάτησεν ο Αύγουστος κ η άκρα του χειμώνα παύει ο φτωχός το δειλινό κι' ο άρχοντας τον ύπνο
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Ετίναξε τα πέταλα
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Ευχή γονιού αγόραζε και ς΄το βουνό ανέβαινε
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Ζήσε ως τον Μάη να φάς τριφύλλι
Ζήκος, Αστέριος (1892)