Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Του νιρό σουρό κι τουν άνιμου κ' βάρ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δι' εκείνον που δεν είναι ικανός δια τίποτε -
Του νόστ' μου του φαητό του μαειρεύ' η πείνα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του ξένου είν' νουστ' μώτιρου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ειρωνικώς επί των υπαιξαιρούντων τι, αν και μη στερουμένων τούτου -
Του παίζ' στα δάχλα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του πήρ' αρτσιβούρτσι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του πουλύ του Κύρι ελέησον βαρεί κι τ' Θιού
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Αι πολλαί παρακλήσεις καταντουν οχληραί -
Του πουτάμ' δεγ και 'βάζ' πάντουτι κούτσουρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δι' εκείνον που χάνει την ευκαιρίαν -
Του πουτήρ' με τ'ν αράδα γυρνά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που χαίρουν δια τας δυστυχίας των άλλων -
Του πρόσουπου γαμάει μ'νί
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του πρόσουπου τ' ανθρώπ' είνι σπαθί
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Βεβαιότερον επιτυγχάνει τις, όταν αυτοπροσώπως ζητή τι ή δια μέσου άλλου τινος ή επιστολής -
Του σκ'νί μουνό δε φτάν', διπλό φτάν' κι πιρ'σεύ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Του σκατό κι μόισκους να γέν' τ' βρώμα τ' πάλι θα τ'ν έχ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον ανεπίδεκτον οι ασδήποτε μεταβολές -
Του σουϊλή φώναξαν κι ουπού ΄χι αντιλουήθη
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προτιμότερον ο πλούτος του γένους -
Του ψάρ' του μιγάλου τρώει του μ'κρό
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν ο ισχυρότερος αδική τον αδύνατον