Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 3-22 από 717
-
Ά δε θελώσ-νε τα νερά, δε καθαρεύνε
(1941)Επί φιλονεικησάντων ένεκεν ανυποστάτου υποψίας και μετά ταύτα πάλιν συμφιλιωθέντων -
Άγιασε, και ξεπάγιασε
(1941)Ειρωνικώς δι εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να θεραπευθούν, καταφεύγοντες σε αγιάσματα χωρίς να επιτύχουν. -
Άγιε Γιώργη, βοήθαμε. - Κούνει και σύ το χέρι σ'
(1941)Επί των ζητούντων βοήθειαν από τους άλλους, χωρίς οι ίδιοι να καταβάλλουν προσπάθεια -
Άγιε Δημητράκη, μικρό καλοκαιράκι
(1941)Ερμηνεία: Διά τας ηλιόλουστας ημέρας, του φθινοπώρου. Οι τούρκοι καλούσι το φθινόπωρον τελευταίον καλοκαίρι “σον bαχάρι” -
Άγουρα δαμάσκηνα και πικρές ελιές, τα κρυφομιλήματα δε είναι καλές δουλειές
(1941)Συνήθως λέγεται μόνον ο δεύτερος στίχος, επί κορασίδων, εις τας οποίας κρυφομιλούν γυναίκες, εκτός των της οικογενείας, και κυρίως δι' ερωτικάς υποθέσεις -
Άη Μηνάς το μήνυσε, κι΄ο Φίλιππος το καρτερεί
(1941)Λέγεται δια το χιόνι που πέφτει κατά το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, όταν του άη Μηνά πάρη να φυσά κρύος βοριάς -
Άι Βαρβάρα βαρβαρών' άη Σάββας σαβανών' άη Νικόλας παραχών'
(1941)Επί των ασεβών των μη τιμώντων της εορτής της αγίας Βαρβάρας και ταχέως υπ΄αυτής τιμωρουμένων. Και δια τους λαιμάργους που τρώγουν πολύ βάρβαρα κι αρρωστούν ή και από άλλη αιτία και τύχη να πεθάνουν την ημέραν του αγ. Νικολάου -
Άλλα κι άλλα τα μεγαλα
(1941)Λέγεται εις τους κατηγορούντας διά μηδαμινά παραπτώματά τους άλλους ενώ οι ίδιοι κάμνουν τα χειρότερα. 45, 120 -
Άλλα λέγι η θειά μ' κι' άλλα ακούν τ' αυτιά μ'
(1941)Επί των προσποιουμένων ότι σεν αντιλαμβάνονται τα λεγόμενα -
Άλλα λές κι άλλα κάμνεις
(1941)Επί των συνεχώς αναβαλλόντων ν' απαντήσουν εις πρότασιν γάμου, και μή σταθερών εις τους λόγους τών -
Άλλα λόγια, ν' αγαπιούμαστε
(1941)Μη αναφέρης παλαιάς διενέξεις ή παλαιάς απαιτήσεις σου. Όταν αλλάζωμεν θέμα ομιλίας επίτηδες -
Άλλαξε η πάπια, έβανε τα σάπια
(1941) -
Άλλαξε η χήνα, έβανε πάλ' εκείνα
(1941) -
Άλλαξε η χήνα, έβανε παλ' εκείνα. Άλλαξε η πάπια, έβανε τα σάπια. Άλλαξε κι' ο Μχαλιός, κι' έβανε τα ρούχα τ' αλλιώς
(1941)Ερμηνεία: Επί των πτωχών και αδιορθώτων, των προσποιουμένων ότι μετανόησαν