• Τ' αδράχτ' τσου συ να κοιτάζ'ς 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
  • Τα βρακιά τ' να δέσ' κόμ' δε μπόρ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Για κείνους που όντας ανίκανοι, επιχειρούν κάτι παραπάνω απ ό,τι ημπορούν
  • Τα γέλια α μας βγούνα ξυνά 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Τη χαρά συνήθως ακολουθά η λύπη
  • Τα λέγω την πεθερά να τ' ακούει η νύφ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Δε λέγω απ' ευθείας ό,τι θέλω να πω σέναν, μα το λέγω γενικά ή αποτείνομαι σάλλον για να τακούσει αυτός που μ' ενδιαφέρει. Όταν μου λείπει το θάρρος ή η θέληση να προσβάλω έναν
  • Τα μυρίσκα όλα 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Τάμαθα τα μυστικά, τα έννοιωσα
  • Τα πολλά λόγια φτώχεια 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Οι παράκαιρες και μακρές ομιλίες δε φέρνουν τίποτε. Είναι ένδειξη της φτώχειας από επιχειρήματα. Τα επιχιρήματα δεν έχουν ανάγκη από λόγια
  • Τα πολλά παιδιά ένε φτώχεια 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Όποιος έχει πολλά παιδιά δυσκολεύεται να τα θρέψει, να τα ντύσει, να τα μεγαλώσει
  • Τα σκατά όσο τ' ανακτών'ς τόσο βρωμούνα 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Δε χρειάζεται πολυπραγμοσύνη σε βρωμοδουλιές, γιατί βγαίνουν σκάνδαλα
  • Τα ψέμμα ένε της αλήθειας το αλάτ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Την αλήθεια, σαν το αλάτι στο φαγί, κάποτε ακολουθά το ψέμμα. Κι ο Χριστός σχώρεσε το ψέμμα κάποτε
  • Τάκανε μεσ' τα βρακιά τ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Για τους δειλούς που εξ αιτίας της δειλίας τους τρομάζουν, και για κείνους που δεν τολμούν από φόβο τίποτε
  • Τάκανε πάν' ντου 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Όταν θέλουν να δείξουν του δειλού το φόβο
  • Ταξυνά γαπά 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Αγαπά τους έρωτες και τις φιλίες με γυναίκες
  • Τη γουρουνιού τη μύτ' κι αν την κόψ' ς, πάλ' κείνο ά σκαλισ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Όπως δε μπορείς ν' αλλάξεις τα φυσικά του γουρουνιού, όσο κι αν κοπιάσεις και αν του κόψεις ακόμα και τη μύτη, έτσι και τους χυδαίου ανθρώπου είναι αδύνατο ν' αλλάξεις τι συνήθειες με τη διδασκαλία. Μεταφορ.γουρούνι είαι ...
  • Την κανόνα τ' κάν' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Δίκαια και κανονικά τιμωριέται. Κανόνας είναι η δικαία και κανονικιά τιμωρία, που ορίζουν οι εξομολογητές στους φταίστες
  • Της γούννας ντου το μανίκ' 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Για τα πρόσωπα που δεν έχουμε μαζί τους κοινά συμφέροντα ή γνώμες, και που δεν εγκρίνουμε τις πράξεις τους, μη θέλοντας να πάρωμε πάνω μας την ευθύνη. -Τί; της γούννας μου το μανίκ' έν αυτόςς λένε
  • Τι γυρεύ' η αλεπού στο παζάρ'; 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Ο ένοχος αποφεύγει τους τόπους που είναι εύκολο να τον γνωρίσουν. Μη πηγαίνεις εκεί όπου δε σε ταιριάζει
  • Τι ξυνίζ' τα μούτρα σ'; 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Δηλαδή τι δείχνεις στο πρόσωπο σου τη στεναχώρια σου;
  • Τί γέλι' ανάλατα εν αυτά; 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Για τα άτοπα και άκαιρα γέλια
  • Τί σέ λείπ' κέλ' ; Μαργαριταρένια σκούφια! 

    Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος
    Για κείνους, ποη, ενώ πάσχουν στήν ζωή τους, ζητούν ταδύνατα. Αυτοί είναι πάντοτε μακρυά από τήν πραγματικότητα, όπως ο κασίδης ποη φανταζότανε πως τίποτε άλλο δεν τούλειπε να ζητήσει εξόν από τη μαργαριταρένια σκούφια