Πλοήγηση ανά Συλλογέα "άγνωστος"

Η φρ. λέγεται για τους ευαίσθητους, που προφυλάγονται υπερβολικά. Και για τους κομψευόμενους νεαρούς και νεαρές, που φροντίζουν υπέρ το δέον να μην βλάψουν η τσαλακωθούν τα ρούχα τους.

Να χαλάσς σπίτ' εύκουλα, να φκειάσς δύσκουλα.

άγνωστος (1922)

Το μεν κακόν εύκολον, το δε καλόν δύσκολον.

Να χαλάσς σπίτι εύκουλα να φκείασς δύσκουλα.

άγνωστος (1918)

Το κακόν εύκολον, το δε καλόν δύσκολον.

Νυφ' από στολίζεται, εδώ, θα μείνη βράδυ.

άγνωστος (1918)

Όσου στέκεται

άγνωστος (1919)

Ούτε μια στάλα ξέρω απ' αυτόν. Σταγ΄να εν τω Ωκεανώ.

άγνωστος (1918)

Πολλά καλά στερεύουdαι οι αμαρτωλοί στον Άδη.

άγνωστος (1918)

Σάματ' θα το κάνω στεφάνι

άγνωστος (1919)

Σείσμα λύγσμα στοφάρο και στο σπίτι ποτέ δάρος.

άγνωστος (1929)

Σν' άκρα σπίτ' κι σ' μέσ' αbέλ'.

άγνωστος (1937)

Η παροιμία αυτή εσημαίνε ότι το σπίτι προτιμότερο να είναι στην άκρα, αλλά το αμπέλι πρέπει να είναι ανάμεσα σε άλλα, για να είναι προφυλαγμένο.

Σπίτ΄που δε στάζ' μη βάνσ μάστουρα.

άγνωστος (1918)