Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τρουπής, Θεόδωρος"
-
Γάτος γαμεί και γάτος σκούζει
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Δε διαμαρτύρεται κείνος που έχει δίκιο, αλλά κείνος πόχει άδικο. Δε φτάνει που τον ζήμιωσες τον άνθρωπο, τον βρίζης κι όλας, γυρεύεις και ρέστα. Γάτος γαμεί και γάτος σκούζει -
Γαιδουρινά μούτρα, αρχοντική ζωή
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Όποιος δεν ντρέπεται και δεν υπολογίζει τα λόγια που λέγονται σε βάρος του, αλλά τ' αντιμετωπίζει σα ζώο τότε ζή άρχοντας -
Γαμπρός υγιός δε γίνεται και η νύφη δυχατέρα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Δεν μπορεί ν' αγαπηθή η νύφη κι ο γαμπρός σαν πραγματικό παιδί -
Γέρο κορόϊδεψε, άρρωστο μην κοροϊδεψης
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Γέρο κορόϊδεψε, άρρωστο ή δεσπότη μην κοροϊδεψης. Γέρο θα σε κοροϊδεψουνε κι εσένα, αλλά άρρωστος... αν είσαι; Δέχεσαι κορόϊδεμα; -
Γουρούνι στο σακκί να μη αμασκαθή
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Μη θαυμάζης κάτι που σου λένε που δε βλέπεις. Μη πιστεύεις στα λόγια των άλλων. -
Δε μ' έφαγε η μοναξιά, μ' έφαγε η παραθάρια
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Δε στενοχωρούμαι που δεν με βοηθούν, αλλά στενοχωρούμαι που με βοηθούν ψεύτκια -
Δε παίρνει η μύτη του σκατό
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Δε του κάθεται κουνούπι ή δεν παίρνει βιτσιά: Για τον περήφανο λέγονται λ.χ. δεν παίρνει προσβολές ο Πέτρος. Του Πέτρου δε του κάθεται κουνούπι. Ο Πέτρος δεν παίρνει βιτσιά. Δεν παίρνει η μύτη του σκατό -
Δε σε τρώει του παπά η ζαγάρα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Μην ενδιαφέρεσαι για κάτι που δεν σου έχει κανείς την έννοια. Τη θες τη τσιούπα του Γιώργη; αλλά δε σε τρώει του παπά η ζαγάρα. Δε σου τη δίνουν τάχα -
Δε του κάθεται κουνούπι
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ή δεν παίρνει βιτσιά ή δε παίρνει η μύτη του σκατό. Γιά τον περήφανο λέγονται λ. χ. Δεν παίρνει προσβολές ο Πέτρος. Του Πέτρου δε του κάθεται κουνούπι. Ο Πέτρος δεν παίρνει βιτσιά. Δεν παίρνει η μύτη του σκατό -
Δέν παίρνει βιτσιά
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Η Δέ του κάθεται κουνούπι ή Δέ παίρνει η μύτη του σκατό. Γιά τον περήφανο λέγονται. λ.χ. δεν παίρνει προσβολές ο Πέτρος. Του Πέτρου δέ του κάθεται κουνούπι, Ο Πέτρος δεν παίρνει βιτσιά. δεν παίρνει η μύτη του σκατό -
Διψάει ο μυλωνάς στη χούρχουρη του μύλου
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Αναζητάει κάποιος κάτι με μανία που το έχει περίσσευμα -
Έκαμε και η ψείρα κώλο
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Θέλει να παραστήση κι αυτός το εδώ είμαι 'γω κι αφού ίσαμε τα 'χτές ήταν τίποτα -
Έλα πατέρα να σου δείξω τ' αμπέλια σου
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ο δοκησίσοφος παίρνει συνήθως τέτοιες απαντήσεις όταν πέση σε γκάφα -
Έμαθα να βελονιάζω και γαμώ το μάστορά μου
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Έμαθα κι εγώ κάτι και βρίζω κείνον που μου τόμαθε -
Ένα αυγό κι εκείνο κλούδιο
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ένα πράγμα (παιδί, ζώο, κτήμα, κ.λπ.) κι' εκείνο άχρηστο