Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ξανθουδίδης, Στέφανος Α."
-
Λάκκον ώρυξε και εμπεσείται εις βόθρον ον ειργάσατο
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Λαός μου, τι εποίησά σοι;
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγεννήθη εις κεφαλήν γωνίας
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Μακρά κοντή ναι η μάννα σου, επά ν' τα φουστανάκια τσης
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Με τον καλλιά σου κάθιζε και νηστικός σηκώσου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Μή πλανασθε, Ιουδαίοι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Μικρό μικρό τ' αλώνι μας, νάναι μοναχικό μας
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Μικρός μεγάλος άρκαλος μια ζη μουστάκια βγάνει
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)Ζη = ζύγη, και κατά συγκοπήν ζη -
Μνήσθητι μου Κύριε!
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Να μην εμκοιάζανε δεν εσυμπεθεριάζανε
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Νεράιδα, Νέραϊδος (και Νεράγδα, Νέραγδος) Νεραϊδής, Νεραϊδότοπος, Νεραϊδόσπηλιος, Νεραϊδοφύσημα – ένος) (Κονδιλάκης).
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919)