Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μερεμέτη, Δήμητρα"
-
Πάνω στη βράσι κολλάει το σίδερο
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Δηλαδή δια να επιτύχης μιαν υπόθεσιν, πρέπει να μην αφήσης να σου ξεφύγη η κατάλληλη ώρα -
Πάρ' τον στο γάμο σου να σου πη και του χρόνου
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Πάρτ' τον στο γάμο σου, να σε πη και του χρόνου
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Πάρτον στο γάμο σου να σου πη και του χρόνου
Μερεμέτη, Δήμητρα (1953) -
Παντου τα πάντα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Δηλαδή οι μικροαλέλειες των ανθρώπων, τα κουτσομπολιά κλπ δεν είναι φαινόμενα ενός μόνον τόπου άλλα όλων εν γένει των τόπων -
Παντού υπάρχει νόμος, στα μάτια όχι όμως και σ΄ αυτά υπάρχει νόμος, αν κοιτάνε παρανόμως
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Παπά γαϊδούρι, παπά χωράφι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ερμηνεία: Ήτοι, του παπά είναι το γαϊδούρι που έκαμε τη ζημιά, του παπά και το χωράφι όπου έγεινε η ζημιά. Η παροιμία αυτή λέγεται οσάκις γίνεται συζήτησις δι΄άνθρωπον ο οποίος έπαθε ζημιά, διά την οποίαν αιτία είναι ο ίδιος -
Παρηγοριά στον άρρωστο όσο να βγη η ψυχή του
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή λέγεται, οσάκις προσπαθούν να μας δώσουν ελπίδας, διά κάτι, το οποίον δεν διορθώνεται, να μας παρηγορήσουν -
Παρηγοριά στον άρρωστο, όσο να 'βγη η ψυχή του
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Πέντε βόδια ένα ζευγάρι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Διά τής παροιμίας αυτής υπονοούνται οι κουτοί άνθρωποι -
Πέρασε και δεν είπε ούτε την ώρα του Θεού
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Δηλαδή δεν χαιρετάει, δεν εχαιρέτησε -
Πέσανε σαν τις μυίγες στο μελι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Η παροιμία αυτή λέγεται δια τους ανθρώπους εκείνους που πέφτουν με τα μούτρα εις ένα φαγητό ή γλυκό κ.τ.ο . -
Πέφτεις, σου λέν' και τρύφλα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Δηλαδή, όταν παθαίνης κακό, δεν σε δικαιολογεί κανείς, αλλά σε θεωρούν υπαίτιον της δυστυχίας σου, ή του κακού που σου συνέβη -
Πήγαινε με το βαγγέλιο, να σε πάη ο Θεός ανάποδα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Πίναμε και λέγαμε, μπαρμπ' Αντρέσαινα καημένη
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Η παροιμία αυτή λέγεται δια τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι συνηθίζουν να μαλώνουν, να αλληλοϋβρίζωνται και κατόπιν πάλιν να συμφιλιώνονται, ως να μη έγινε τίποτε