Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανωλακάκης, Εμμανουήλ"
-
Φάε κεράdια, πιε νερό να (ιδ)ής του χοίρου το κα(ϋ)μό
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Φασουλάκι φασουλάκι γεμώνει το καλαθάκι
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Φεγγάρι για κλεψιά, γιναίκα. Αυτώνωσε, άνdρα μου, και θώκε
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Θώκε = θέσε -
Φύε, κόρ', απ' τον άνεμο, φύε, κόρ', απ' τον ήλιον
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επι του ήλιου ευγενών -
Χάλα και χτίζε δουλειά να μή σου λείψη
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των απερισκέπτως ενεργούντων -
Χάρι σου 'χω, κά(β)ουρα, να πη(δ)άς στα κάρβουνα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των δυσκατορθόντων -
Χάσ' απού το δίκαιο σου να πας καλά στο σπίτι σου
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι η παράβλεψις του συμφέροντος φέρει ησυχίαν -
Χαίρω, μάνα, τον υιό σου κι΄α(δ)ερφή τον α(δ)ερφό σου
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των αγαλλυομένων εκ υποδοχής οικείων -
Χέρι το 'κοψ' η αφεντιά δε πονεί
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι πάν το διεπόμενον υπό νόμο είναι αρεστόν. -
Χρόνου μελέτημα ώρας ξετέλεμα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Χωρίς τη βουλή του Θεού ούτε πουλί στο χλα(δ)ί
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι πάντα διέπονται υπό την Θείας προνοίας -
Ψαρτά ψαρτά πηαίναμεν και τ' ολομά σου λέαμεν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί εμπαιζόντων -
Ως τον εύρω το καιρό, θε να τον αρμενίσω
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των αναλόγως τη περιστάσει πραττόντων -
Ωσά ρα(γ)ίση το γιαλί πλειό του γιατριά δεν έχει
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των πασχόντων -
Ωσάν έχης κακό γείτονα πούλησε το σπίτι σου
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Ωσάν είναι κααλλάρης χαιρέτα το πεζολάτη
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των εν αξιώματι πιεζόντων τους πτωχούς -
Ωσάν είναι καβαλλάρης χαιρέτα το πεζολάτη
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των εν αξιώματι πιεζόντων τους πτωχούς -
Ωσάν εύρης τον οκνιάρη τι το(ν) θέλεις το(ν) προφήτην
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των φιλοσοφούντων οκνηρών -
Ωσάν εύρης φαϊ φάε σαν ι(δ)ής ξύλο κόψε
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι αναλόγως των περιστάσεων δέον να προσφερώμεθα