Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μαντζουράνης, Κ. Ι."
-
Μάρτης είναι, νάζια κάνει, πότε κλαίει και πότε γελάει
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Μακρύναν οι ποδιές σου και σκεπάσαν τις πομπές σου
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1924)Ευφυής ειρωνεία κατ' εκείνων, οι οποίοι, διότι απέκτησαν χρήματα ή κατέλαβαν μίαν θέσιν, νομίζουν ότι ελησμονήθη η προτέρα κακή διαγωγή των -
Με τ' αρνιά κουρεύεται
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Με το μπάρμπα σου σκόρδα να μη φυτεύης
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1924) -
Με τον δικό σου φαε και πιε και αλλησιβερίσι μην κάνης
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Με χόρτασαν τα λόγια σου και το ψωμί σου φα' το
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Μέ μιά τσεκουριά τό δέντρο δέν πέφτει
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Μικρός πλάνος, μεγάλο ψάρι
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Μπρούτσου, Μάρτη μου, τα 'βγαλα τα αρνοκατσικάκια μου
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Νηστικό αρκούδι δε χορεύει
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Ο άνθρωπος ο πολυβούλης κι ο Θεός ο κοψοβούλης
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1926)Ο θάνατος πολλά σχέδια ματαιώνει -
Ο άντρας να κουβαλάη με το τσουβάλι, και η γυναίκα να βγάνη με το βελόνι, το κάνουν το σπίτι γιώτα
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1926)Το αδειάζουν. Η σπάταλη γυναίκα είναι καταστροφή του σπιτιού -
Ο Βοριάς γεννηματάς κι ο Πουνέντης γαλατάς
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1939) -
Ο γάϊδαρος όταν γερνάη, τσακίζει τα σαμάρια του
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1924)Ειρωνεία κατά των γέρων, που είναι ερωτόλκετος -
Ο γιός του πολυφάη, όσο έχει θε να φάη!
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1926)Ο φαγάς για να τρώη πολύ, πρέπει πρώτα ν' αποκτήση -
Ο Θεός αργεί μα δεν λησμονεί
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1926) -
Ο Θεός ψηλά 'ναι και χαμηλά αγναντεύει
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1924) -
Ο κάβουρας στην τρύπα του είναι θεριό μεγάλο
Μαντζουράνης, Κ. Ι. (1924)