Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος"
-
Σαν τι ακούν τα μάτια μου σαν τι θωρούν τ' αυτιά μου
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΜετά αστειότητος, επί εξαιρετικού γενονότι ή αγγέματος -
Σαν τι βλέπουν τα μάτια μου, σα τ' ακού τ' αυτιά μου
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Επί εξαιρετικού γενονότι ή αγγέματος -
Στείλε μου μάνα την ευχή σου ! - Έλα και συ (α) πατός σου
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Στείλε μου, μάνα, την ευχή σου ! - Έλα και συ ΄πατός σου
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Στου κασίδη το κεφάλι έμαθε να μπαρμπερίζη
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Τ' άϊ Νικήτα κοίτα και τ' άϊ Γεωργιού ξεκοίτα
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία : Αρχή και τέλος του χειμώνα -
Τ' Άϊ Νικήτα κοίτα και τ' Άϊ Γιωργιού ξεκοίτα
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Αρχή και τέλος χειμώνα -
Τ' άσπρα κατεβάζουν τ' άστρα
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Τα 'καμες άψε σβύσε
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Κατεσπατάλησας τα πάντα, κατεβαράρθωσες το ζήτημα -
Τα δεν σε μέλλει μη ρωτάς, ποτέ κακό μην έχης
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου δικά μου
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΛέγεται επί ιδιοτελείας και πλειονεξίας -
Τα λέγω του γαμπρού για να τ' ακούη η νύφφη
Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος -
Τα μπρος απίδια έχουν νουρές, τα παραπίσω αχχάνια
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε -
Τα νύχια μου εμυρίζουμουν εγώ;
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕις εκφράζοντα απορίαν πως τις αγονεί συμβάντα, ούτος λέγει την παροιμίαν, “πως ηδυνάμην να το μυρίζω, έπρεπε να το μαντεύσω, να μυρισθώ τα νύχια μου;” -
Τα νύχια μου εμυρίζουμουν εγώ;
Κωνσταντινίδης, ΘεόδωροςΕρμηνεία: Όταν τις απορή διά τινά άλλον μη έχοντα είδησιν και γνώσιν συμβεβηκότως τινός, ο άλλος λέγει πώς ηδυνάμην να το γνωρίζω ή να το μαντεύω; Έπρεπε να οσμηθώ των ονύχων μου;