Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ."
-
Δεν είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Ερμηνεία: Λέγει την παροιμία ταύτην ο παραπονούμενος ουχί τόσον λόγω στερήσεως υπ' άλλου αγαθού τινος, αλλά δι' αυτήν ταύτην την κατ΄αυτου προσγενομένην αδικίαν ή έλλειψιν εκτιμήσεως -
Διάλεξα, διάλεξα στην κοπριά κατάντησα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Δός κι' εμένα δός και του παιδιού μου κι' άντρας μου στην πόρτα στέκει
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Δούλεψε στα νιάτα σου νάχης στα γηρατειά σου
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Έβηξ' (έκλασ') η νύφη, σκόλασ΄ ο γάμος
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Ερμηνεία: Επί ματαιώσεως επιχειρήσεως τινος επιτελουμένης υπό πολλών λόγω δυσφορίας ή αποχής και αποχωρήσεως του κυριώτατου προσώπου -
Έσμιξ' ο ανάλατος με την αναλατίνα και τα παιδιά που κάνανε ανάλατα κι' εκείνα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Είδ' ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλιασε η καρδιά του
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Λέγεται συνήθως επί εκδηλούντος χαράν διά την μετά μακρόν χρόνον συνάντησίν τινος μετά οικείου ή γνωρίμου. -
Είδα και πολλοί σπανοί άλλ' είχαν τρίχα δω και κει
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Κυρίως προς ανεκφράστου αναισχυντίας -
Η γλώσσα η καλή βγάζει το φίδι απ' την τρύπα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Η πρώτη μου γυναίκα δούλα κι΄ η δεύτερη κυρά
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Θέλοντας ο βλάχος μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε κι εσύ, Χριστέ μου, κόκκινα τσαρούχια
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Αρχήν έσχε εκ μωράς απαιτήσεως βλάχου τινός προς αγιογράφον, όπως ζωγραφίση με τσαρούχια τον Χριστόν, λέγεται δε δια τους προβάλλοντας και έχοντας την δύναμιν να επιτελέσουν μωράν επιθυμίαν εις έργον ανωτέρας τινός υφής -
Κάλλιο γνώσι παρά γρόσι
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Κακή νοικοκυρά κάνει καλή γειτόνισσα
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Δια το ευσύναπτον των σχέσεων προς αλλήλας δυστρόπων γειτονισσών -
Κατά τον καιρό και το χορό
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954) -
Κουφός βαρεί το τύμπανο
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Ως ο κουφός δεν αντιλαμβάνεται πως υπ' αυτού θορυβώσης κρούσις, του τυμπάνου ενοχλεί τους άλλους, ούτω και οι ανόητοι τινες δεν εννοούν το μέγεθος της ανοησίας ή κακοηθείας των -
Κύττα με με τόνα να σε κυττάξω με τα δυό
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)Δια του δυο εν αντιπαραβολή προς το εν δηλούται η φροντίς και η έτοιμος διάθεσις προς ανταπόδωσιν οιασδήποτε επιβουλής -
Μάθαμε γδυτοί και ντρεπόμαστε ντυμένοι
Κυριαζόπουλος, Σπυρίδων Δ. (1954)