Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καραλέκας, Ηρακλής"
-
Έβαλαν το λύκο να φυλάξη τα πρόβατα
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Σημείωση: Όταν αναθέτει κανείς τη φύλαξη της περιουσίας του σε κλέφτη -
Είπε ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα
Καραλέκας, Ηρακλής (1937) -
Η αρκούδα είναι μπροστά του κι' αυτός ζητάει τ' αχνάρια της
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Σημείωση: Επί τών δειλών οι οποίοι προσπαθούν νά ξεφύγουν από παρόντα κίνδυνον προσποιούμενοι ότι δέν τόν βλέπουν καί τόν αναζητούν τάχα αλλού γιά νά τόν αντιμετωπίσουν -
Η γριά αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργες
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Σημείωση : Ο ευφυής και πολύπειρος άνθρωπος δεν καταπολεμείται με ασθενή και σύνηθη μέσα -
Η πονηρή η αλεπου πιάνεται κι' από τα τέσσερα
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Θρέψε λύκο τον χειμώνα να σε φάη το καλοκαίρι
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Σημ. Ο ευεργετών κακούς ανθρώπους, θα πάθη απ΄ αυτούς όταν θα καταλάβουν ότι δεν έχουν πλέον την ανάγκην του -
Ξύσε, ξύσε η κόττα τόβγαλε το μάτι της
Καραλέκας, Ηρακλής (1937) -
Ο λύκος γερνώντας γίνεται μασκαράς των σκυλιώνε κι' ο άνθρωπος των παιδιώνε
Καραλέκας, Ηρακλής (1937) -
Ο λύκος έχει το σβέρκο χονδρό γιατί κάνει τη δουλιά του μόνος του
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Σημείωση: Για να γίνη μια δουλιά μας καλή πρέπει να ανακατευτούμε οι ίδιοι και να μην αναθέσουμε σε άλλους που δεν θα έχουνε το ίδιο ενδιαφέρον -
Ο λύκος στην ανεμοζάλη χαίρεται
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Οι κακοποιοί χαίρονται όταν γίνονται ταραχές και ανακατοσούρες, γιατί τότε τους δίδεται καλύτερα ευκαιρία να κάμνουν τη δουλιά τους -
Όταν πεινά η αλεπού καμώνεται πως κοιμάται
Καραλέκας, Ηρακλής (1936) -
Ούτε γάτα ούτε η ζημιά της
Καραλέκας, Ηρακλής (1937) -
Ούτε κότες έχουμε ούτε με τις αλεπούδες μαλλώννουμε
Καραλέκας, Ηρακλής (1936) -
Σαν το γύφτο με το γαϊδούρι
Καραλέκας, Ηρακλής (1937) -
Σαν χορεύη η αρκούδα στου γείτονα σου την αυλή, θα χορέψη και στη δική σου
Καραλέκας, Ηρακλής (1937) -
Της αρκούδας άμα βγάλης τη χαλινάδα τότε θα ιδής αν είναι ήμερη ή άγρια
Καραλέκας, Ηρακλής (1936)Σημαίνει: Του πονηρού ανθρώπου ο χαρακτήρας φανερώνεται όταν δεν συγκρατείται από το φόβο και δεν υπάρχει ανάγκη πλέον να υποκρίνεται