Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καμμάς, Γεώργιος Α."
-
Έκαμε μιαν τρύπαν 'ς το νερό
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Έμαθε γδυμνός και ντρέπεται ντυμένος
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Έπιασα έναγ κλέφτη. Φέρ' τον. Εν έρκεται. Άφησ' τον. Εν με φήννει
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία : Αιρούντες ηρήμεθα -
Εβάλαν τον τρελλόν να βγάλη το φίδι που την τρύπα
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Εγύρισεν ο γάδαρος να πη τοβ βου χειλάτσο
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Επί των αποδιδόντων εις άλλον τα ίδια ελαττώματα -
Εγώ είδα γέρομ παπά κ' έθαβτε μ παιδί
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Ο θάνατος δεν κάμνει διάκρισιν ηλικίας -
Είδα και πολλούς σπανούς μ' είχαν κάπου κάπου τρίχα
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Προς αναιδεστάτους -
Είπαν του τρελλού να χέσει κ' έβγαλε και τ' άντερά του
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Προς τις καταχρηστικώς εξασκούντας την δοθείσαν αυτοίς ελευθερίαν -
Είσαι γέρος κ' εν φελάς μόνον τα ψωμιά χαλάς
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Προς τους γέροντας και ανπήρους τους μη δυναμένους να εργασθώσι και συνεπώς ανωφελείς όντας -
Εμάθαν μας κ' οι Κρητικοί πως είμαστην Χανιώτες
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Προς τους ψευδώς ανακαλυπτομένους τζεύστας -
Εν βρέχει πάντα πάντα ο Μας
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Δεν συμβαίνουν καθ' εκάστων τα αυτά είτε επιθυμητά είτε όχι -
Εν είναι άξιος να μοιρ΄ση δυό γαδάρων άχερο
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Προ ανόητους οίτης και δια μικρά ζητήματα είναι ανίκανοι, ανάγεται και προς απαίδευτου -
Εν ημπορεί να δέρη τον γάδαρο και δέρνει το σουμάρι
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Ζήσε μαύρε μου να φας τον Μα τριφύλλι και τον Άουστο σταφύλλι
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Η αλαπού χεν αργαλειάγ η εκείνη σταχολόα
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Η αλαπουλέν αργατειά, κ΄εκείν΄ακριδολόγαγε
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895) -
Η καλοζωή βαστά το γέρο κι' ο πηλός τον τοίχο
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Κι' ο πηλός συγκρατή τον τοίχον ούτω και ο άνετος βίος τον γέροντα εν τη ζωή -
Η κουρούνα πάει να κάμη της πέρδικας τημ πορπατηξιά κ' έχασεγ και τηδ δικήν της
Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)Ερμηνεία: Επί των θελόντων να μιμηθούσιν άλλους και μη επιτυγχανόντων ούτως ώστε και ό,τι αυτοί γνωρίζουσι το χάνουσι