Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καληδόνης, Γ."
-
Ο καιρός πουλά τα ξύλα κι η φουρτούνα ταγοράζει
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των τας ευναϊκάς περιστάσεις εκμεταλλευομένων -
Ο λα(γ)ός κουδούνια θώριε ποιός τα θώριε;
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των κρυπτόντων τα πλούτη των και τοις άλλοις μη μεταδιδόντων -
Ο λεύτερος προξενητής για λόου του (γ)υρεύγει
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των διαβαλόντων άλλους προς ίδιον όφελος -
Ο λό(γ)ος σου χορταίνει με και το ψωμί σου φάτο
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των διακριτικών, ολιγαρκών και ευγενών -
Ο λωλλός δουλειά δεν είχε καί' λυε και 'δεννε τή βράκα του
Καληδόνης, Γ. (1930)Επί των απερισκέπτων, των άνευ κέρδους εργαζομένων -
Ο λωλλός με τηλ λωλλάρα του γεμίζει τηγ κοιλάραν του
Καληδόνης, Γ.Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων τον αδιάφορον και τρελλόν -
Ο μπροστινός ο γάδαρος νοίει τού πισινού τά μμάτια
Καληδόνης, Γ. (1930)Επί τών σωφρονιζομένων από τών παθημάτων τών άλλων -
Ο πνιμένος όπου εύρη πιάννει
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των παντοιοτρόπως από του κινδύνου σωθήναι πειρωμένων -
Όλη 'μέρα ανάσκελλα, και μιάν ημερογκούπα, έχασά τα ούλα
Καληδόνης, Γ. (1929)Ερμηνεία: Επί των αγνωμόνων και επί των μη δυναμένων ευχαριστήσαι τους άλλους -
Όποιος γυρέβγει να καλοκάτση κακοκαθίζει
Καληδόνης, Γ. (1930)Επί των κέρδη ζητούντων και ζημίας λαμβανόντων -
Όποιος γυρεύβγει τα πολλά χάνει και τα 'λλίγα
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των απλήστων, των δια την απληστίαν των ζημιουμένων -
Όποιος καεί στηφ φακή φυσά και τον αξύαλον
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των μεγάλας ζημίας υποστάντων και συνεπώς τας ασημάντους φοβουμένων -
Όποιος κλαίει για ξένους ταμ μάτια του πονεί
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των δι ανθρώπους εξ ων μηδέν κέρδος περιμένιυσι, πικραινομένων -
Όπου θέλει ν' αγαπήση, θέλει να χασομερίση, θέλει άσπρα να ξοδιάση και να μην τα λογαριάση
Καληδόνης, Γ. (1930)Επί των μετά πολλού κόπου και δια μεγάλης δαπάνης τιμωμένων -
Όπου 'κούεις μηάλο τρύος, έπαιρνε μικρό καλάθι
Καληδόνης, Γ. (1930)Επί των πολλά υπισχουμένων και ολίγα διδόντων -
Οι λωλλοί κουδούνια θωρούν;
Καληδόνης, Γ. -
Ολίς τον που δεν έχει νύχια να ξυστή
Καληδόνης, Γ. (1930)Ερμηνεία: Επί των ακτημόνων και συνεπώς απόρων