Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν."
-
Τα δένδρα, και ιδίως τα παλαιά, περιφρουρεί και φυλάττει ως ιερά θεότης εις (Στοιχειό) εν αυτούς έχουνα την κατοικίαν της.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892) -
Τα ήπατα μου κόβγουνται
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Ερμηνεία: Αι δυνάμεις μου εξαντλούνται, κοπούνται τα μέλη μου -
Τα ξένα χέρια σ' ανεπεύγουνε, μα δε σε θεραπεύγουνε
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1908)Ότι οι ξένοι δύνανται μεν να σοι παράσχωσι βοήθειάν τινα, όχι όμως καθ' ολοκληρίας -
Τα πουσάτια κάνουν τον μάστορα
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Ερμηνεία: Τα εργαλεία κάμνουν τον τεχνίτην -
Τάζε πως είμαστε τα δυο πουλιά ζευγαρωμένα
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888) -
Ταγιού Φιλίππου την αυγή φιλ' η πηλιά τα όρη
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Πηλιά = ο αστερισμός των πλειάδων (πουλια), όστις χρησιμεύη ενίοτε εις ωροσκόπιον εις τους γεωργούς -
Τέσσερα και πέντ΄εννιά άδειασί μου τη γωνιά
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1908) -
Τη δουλειά σου και τόργο σου ψιλό
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Ερμηνεία: Ως ούτως της κλωστικής της κυρίας και κάτ' εξοχήν εργασίας των κορασίων -
Της μιας ημέρας η ζωή αποκομμό δεν έχει
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)Σημείωση: Αποκομμός – εκτίμησις -
Το γοργό και χάριν έχει
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888) -
Το καλό άλογο αρτηρίρει το γέμι ντου
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1908)Ότι έκαστος ανταμείβεται αναλόγως της αξίας του