Browsing by Collector "Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ."

Σ' ήρθε ένα κακό περίμενε και άλλο

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σα νύφ' διφτιριάτ' κ'

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Λεγεται για γυναίκες που είναι πάντα καλοντυμένες

Σα φύγη ο γάτος, χορεύουν τα ποντίκια

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σαν πεθάνη η μάνα μου καμμιά να μη μείνη

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σαν πήγα να διαλέξω, πήρα τ' γκαβό 'Λέξω, σαν πήρα αράδ' αράδα πήρα τ' Βιργινάδα

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Όποιος πολυδιάλεγε νύφη δεν επιτύχαινε

Σαράντα φάει, σαράντα πιη σαράντα φύτεψε στη γη, σαράντα δώσε για την ψ'χή

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σε χαίρομαι σαν παρδαλό κουτάβι

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Ή σαν πασχαλιάτικο αυγό

Σε χαίρομαι σαν πασχαλιάτικο αυγό

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σε χωριό δίχωε σκύλους γυρνας χωρίς δέκανίκι

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σκυλί με σκυλί δε τρώγεται

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σκυλί που γαυγίζει, μη το φοβάσαι

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Το συμπεθερικό

Στα σύνορα της Δαμασκηνές και του χωριού Λικνάδων υπάρχει μια τοποθεσία που οι κάτοικοι των δύο χωρών την έχουν δώσει κοινή ονομασία “σεμπεθεριακό”. Λένε πως στη τοποθεσία αυτή σταμάτησε, τα παλιά εκείνα χρόνια του μύθου και του θρύλου, κάποια γαμήλια πομπή (συμπεθεριακό) να κόψη και να φάνε την τούρτα που πήραν από το σπίτι της νύφης. Ενώ γίνονατι το κόψιμο του γαμήλιου αυτού κέκας πούμε – έστησαν...

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Σταλαματιά – σταλαματιά γεμίζει η στάμνα η πλατειά

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Στην κακή ξέρα καλό και το χαλάζι

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Τα αυγά τα τηγανίζουν, δεν τ' αλωνίζουν

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Τα πολλά τα λόγια φτώχεια

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Τα ρίχνει ο Θεός και δεν το στρέγει η γης

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Τα φαντάγματα (φαντάσματα)

Τα φαντάγματα ή Τζίνια είναι κι αυτά διαβολικές δυνάμεις, οι οποίες βγαίνουν τη νύχτα παίρνοντας διάφορες μορφές ζώων π.χ. γάτας, σκύλου, κατσικιού κ.λ.π Τα φαντάγματα πιστεύεται ότι πηγαίνουν στους στάβλους καβαλικεύουν τα ζώα, πλέκουν τις ουρές και τα «τσιαμπάδια» - χαίτες των αλόγων. Τα φαντάγματα παρουσιάζονται και στους ανθρώπους. Για να αποφύγουν την κακή επήρεια των φανταγμάτων, όσοι βαδίζουν...

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)

Νυφίτσα (Μυγαλή)

Την νυφίτσα δεν την αποπαίρνουν γιατί πιστεύουν πως είναι ενσάρκωσι δαίμονος. Για να την διώξουν από την περιοχή του σπιτιού, για να μην καταστρέψη τα κοτόπουλα της λένε: «Παρ’ το δράχτ’ κι το κουβάρ’ κι σύρε σιαπέρα να γνέσης». Επίσης λένε και τούτο: «Μέλ’ στα ποντίκια κι φαρμάκι στα πλιά».

Αδαμίδης, Αλέξανδρος Κ. (1962)