Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Α δε μοιάζανε δε συμπεθεριάζανε
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Α δε σείση η σκύλα την ουρά, ο σκύλος δεν πάει κοντά
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Α δεν έχης προζύμι δεν κάνεις ψωμί
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Αν δεν έχης κεφάλαια δεν μπορείς να πλουτίσης -
Α δεν είναι μαυρομάτα, ας είν' και τζιμπλομάτα
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Α δεν κάτσης και καλά και δεν κάτσης και κακά τον κόσμο δεν τον ικατίχεις ίντα 'ναι
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Α δεν παινέψης το σπίτι σου πέφτει και σε πλακώνει
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Α θες να δης την κοπελιά φωθιά τση δώσε νάψη κια θες να τήνε ξαναδής λύχνο να ξεφτυλίση κια θες να τήνε ξαναδής κουκιά να ξεματίση να κουκαλίση τα μισά και τ' άλλα να σκορπίση
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Η κοπελιά που ξέρει να ανάφτει τη φωθιά και ξεφτυλίζει το λύχνο και ξεματίζει τα κουκιά είναι καλή νοικοκυρά -
Ά σε δακάσει απ΄τη ορά καδελέτο και παπά, ά σε δακάσει απού το στόμα γύρευγε γιατρό και στρώμα
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Λέγεται για το λιακόνι = μικρό ζώο όμοιο με τη σαύρα, μα χωρίς πόδια και χωρίς μακρά, πολύ δηλητηριώδες -
Άβολος ο νους, διπλός ο κόπος
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Άγουστε, καλέ μου μήνα νάσουν δυό φορές τον χρόνο
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Άδουλος δουλειά δεν έχει το βρακί του λεί και δενει
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Άθρωπο βλέπεις, Θεό πιστεύεις
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Όταν βλέπης κάποιον νομίζεις πάντα πως είναι καλός, ενώ μπορεί να κρύβη και κακίες -
Άθρωπο θωρείς καρδία δε γνωρίζεις
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Άθρωπο θωρείς, καρδιά δεν ξέρεις
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Άθρωπο θωρείς, καρδιά δεν ξέρεις
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Άθρωπον από γενιά, σκυλίν από μιτάτο
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Η οικογένεια έχει μεγάλην, επίδραση στη διαμόρφωση της ψυχής του ανθρώπου. Τα καλά σκυλιά είναι τα ποιμενικά