Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Τα πουλλά τα λόϊα είνι φτώχεια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Απόδειξις ελλείψεως νοημοσύνης και οξυνοίας -
Τά δουκι τ' διαόλ' κι τα πήρι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των διασωτιθησάντων την πατρικήν περιουσίαν -
Τάτα μ' που παπούτσ' να μαλώσουμ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των ευερεθίστων και αφορμήν διαπληκτισμών ζητούντων -
Τάχα πάρτημε κι αν κλαίου κι αν κλαίου τι σας κάνου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν τις δεικνύη ότι γίνεται ό,τι επιθυμεί και προσποιείται -
Ταύτα είπεν ου καράς κι 'τίναξι τα πέταλα ου φουκαράς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Τέτοια ώρα, τέτοια λόϊα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί ακαίρου μεταβάσεως ή συναντήσεως -
Τι βοϊδουφκειασμένους που νι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί ανθρώπου ακόμψου και χοντροκαμωμένης σωματικής κατασκευής -
Τι γυρεύ' η αλ'πού στου παζάρ' !
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επι εκείνων που αποφεύγουν να συχνάζουν κάπου δια αιτίαν τινά ή επι την αναμειγνυμένων της ζητήματα άσχετα προς αυτούς ή προς την αρμοδιότητά των -
Τι έχ'ς γύφτο; Σι χαίρουμι, αφέντ, κάλλια πέντι κάρβουνα περί χίλια πρόβατα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των λίαν ευαισθήτων προς το ψύχος -
Τι έχου; τι δεν έχου ρώτα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν τις έχη τόσα είδη του ζητουμένου πράγματος, ώστε ευκολωτέρα είναι η απαρίθμησις των ελλειπόντων των υπαρχόντων -
Τι θα μ' κάν'; Θα μ' κόψ' τ' μ πουρδή μι του πριόν'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περιφρονητικώς δηλαδή δεν θα μου κάνη τίποτε -
Τι Μ' χρειάζουνταν ιμένα 12 γρουσιών μαχαίρ΄;
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δι' εκείνον που αντιλαμβάνει εργασίαν ανωτέραν των δυνάμεών του -
Τι να σ' προυτουθυμ'θώ κρουμμυδάκ' μ', που κάθι χαψιά κι δάκρυ, ή τ' μυρουδιά σ' ή του κάψιμό σ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περί προσώπων, των οποίων αι πράξεις είναι τοιαύται, ώστε να φέρουν πικράς αναμνήσεις -
Τι πιτάχτ' κες ισύ σαν πουρδή απ' του βρακί
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν κανείς μιλή χωρίς να ερωτηθή -
Τι τρέχ΄ η μύτ΄ σ΄ γαμπρέ; είν΄ απ΄ του χ΄μώνα, σι ξέρου κι απ΄ του καλοκαίρι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον αποδίδοντα τα σφάλματα του εις άλλον, ενώ είναι γνωστή η προέλευσίς τους -
Τί να σ' πω μάτια μ' πού' σι για του διάουλου πεσκέσ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Διά τον μη ακούοντα συμβουλάς των ανωτέρων του -
Τί σ' λείπ' κασιδιάρ'; μαργαριταρένια σκούφια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί αθλιωτάτων πού αντιποιούνται τά ασυμβίβαστα καί ακατάλληλα εις εαυτούς