Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κολίτσης, Ανδρέας Μ."
-
Κρατεί τον παπάν που τα γένεια
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Λέγεται για κάποιον που διαθέτει πολλά μέσα -
Κρυφός παπάς κανένας εγ γίνεται
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Ερμηνεία: Τίποτα δεν μπορεί να μένη στο κρυφό -
Λόγια τζιαι νερόντα παίρνει ο ποταμός
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δηλαδή δεν πρέπει να δίδωμεν σημασίαν μεγάλην εις τα λόγια -
Μαλλώνει ο λαός με τ' όρος;
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δύο πράγματα φυσικώς συνδεδεμένα δεν χωρίζονται ποτέ -
Με την μέλλαν μας, μαιερύκουν το φλαντζίν μας
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν με δικά μας πράγματα προσπαθούν να μας κάμουν κακό -
Με το βελόνιν φκάλλεις λάκκον;
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν ένας ματαίως προσπαθή να κάμη κάτι -
Με το μήνυμα Χατζιής εγ γίνεται κανένας
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Πρέπει να αυτενεργήσης για να επιτύχης κάτι -
Με τους πολλούς ο θάνατος εγ γλυτζιύς
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Μιά μάμμα τζιαι μιάν χάσκα
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν ένας σπαταλά ό,τι έχει δια μιας και μετά μένει με το στόμα ανοικτό όπως λέγει και μια άλλη παροιμία -
Ν' απλώνης τα πόδκια σου ώσπου φτάννει το πάπλωμαν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Να θωρής την κρυάδαν τζαί να μοιράζεσαι το πάπλωμαν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Να ξανακάτσω νύμφη, τζαί ξέρω να καμαρώσω
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Το λέγει κάποιος ο οποίος χάνει μίαν ευκαιρίαν και μετανοεί γι΄ αυτό -
Νηστεύκει την μίλλαν τζαι τρώει το λατρίν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Νηστιτζή αρκούδα χορεύκει;
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν ένας λόγω του ότι πεινά αρνείται να πράξη κάτι -
Ξένος κώλος σοίλιες κουρπατζιές ελλίες του
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δηλαδή δεν λυπούμεθα και πολύ δια τα δυστηχήματα των ξένων -
Ξηπετσισμένος κουρκουτάς, τον άλλον καταρέσσιει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Λέγεται όταν ένας φτωχός ζητή βοήθειαν, από ένα άλλον φτωχόν