Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ."
-
Έμαθι γκόλιους, ντρέπιτι ντυμένους
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Ένα λουλούδ' είσι που όποιους σι μυρίζ' η μύτη τ' κουρών'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Συνοδεύεται από κείμενο .... -
Ένας νους τουν χειμώνα για του καλουκαίρ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Σημείωση: Εύρηται και ανάλογος τουρκική -
Ένας παληάλουγους στη βατσινιά σκαλίζι δυό πουρδές ματσάλιζι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890) -
Ένας παπάς κρέμετε
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890)Φράσις αλληγορική λεγομένη επί εκείνων, ων η ζώνη εν αγνοία των είνε λελυμένη και κρέμεται -
Ένας τρελλός νοικουκύρς ξέρ' περισσότερα από σαράντα γνωστικούς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Η πείρα πολλάκις είναι προτιμηντέρα της πολυμάθειας -
Έρμα μ' νιάτα μ' κι που τσιγκρίζιοθι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. (1894)Ερμηνεία: Καϋμένη νεότης μου, πως αδίκως καταστρέφεσαι! Η χυδαία αυτή φράση εύρηται ως λογοπαίγνιον -
Έσκαψι κι του χώμα του έρηξι απάν' ς' τη ράχη τ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Ηθέλησε να ζημιώση άλλους και την έπαθεν αυτός -
Έστραψι και βρόντιοι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Έφαϊς, ψημένουν πόντικα, κι πίνς νιαρό απ' του προνι;
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Ερώτησις αστεία προς τους από πρωίας πίνοντας συνεχώς ύδωρ αρκετόν -
Έχ' πίσσα κι παράδεισου
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Είναι κατά τι εξηυγενισμένος -
Είπι γάϊδαρους τουν πέτεινου κιουφάλα
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή λέγεται περί των χλευαζόντων ικανωτέρους των -
Είπι να βάλ' φρύδγια, έβγαλε μάτια
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Είπι να βάλ' φρύδια έβγαλι μάτια
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Είπι Ουβρός ν' ανίβή 'ς τ' άλουγου Σαββάτου έλαχι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Είσε να βάλλ' φρύδια, έβγαλε μάτια
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Βλάστει αντί του ωφελήσαι -
Είχαμε τουν Γιάνν' γιρόν έπισι του κόσκινου τρύποι του κιουφάλι τ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Επί των λίαν ευαισθήτων των ασθενούντων με την παραμικροάν προσβολήν -
Είχαμε τουν Γιάννη γερόν, έπισι του κόσκινου τύψι του κιφάλι τ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Επί ευαισθήτων και εκ παραμικράν αιτίαν ασθενούντων -
Ειπί Ουβρός ν' ανιβή άλαγου, έτυχι Σαββάτου
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Δεισιδαιμονία περί φαντασμάτων
Εις ένα μικρό χουργιό του Καζά Ορτάκιοϊ, οπουτού λεν Κιτενλή ευρίσκονται κάθι μέρια όπου κατοικούν δαιμόνια κι ονομάζονται «Τσίρ του πηγάδ’ στης συκαίς του βούλαου του πηγάδ» Αυτά είνι τα μέρια όπου κατοικού τα στοιχειά. Ένα βράδ’ μια γυναίκα δεν είχι νερό κι δίψασι την νύχτα κι πάει να πάρ νερό μι τη λαγήνα κι καθώς κατέβκι κουντά στου πηγάδ βλέπ’ έναν χούρο μι νταούλια κι γκάϊντης όπου χόρηυαν κι... Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890)