Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τρουπής, Θεόδωρος"
-
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Μεταξύ δύο ομοίων κακώς διάλεξε όποιο θες -
Κάλλιο γαιδουρόδεμα περί γαιδουρογύρεμα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959) -
Κάλλιο κόρη τσατζαλιάρα περί νύφη κουρελιάρα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Καλύτερα να κουράζεσαι μικρός, νέος πέρι γέρος. Η κόρη πρέπει να εργάζεται όσο είναι ελεύθερη για να έχη όταν παντρευτή -
Κάλλιο λόγια στο χωράφι πέρι μάγγανα στ' αλώνι
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Οι πρώτοι λογαριασμοί είναι και καλύτεροι -
Κάλλιο μια γερόκοτα, πέρι πέντε πουλακίδες
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Ενός γέρου η γνώση ισοδυναμεί με τις γνώσεις πέντε νέων. Άκουσε γέρου συμβουλή -
Και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Και οι λύπες και οι χαρές είναι για τους ανθρώπους, που πρέπει να τα δέχωνται όμοια -
Και την κόττα και την πόρτα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Εκεί που κάνεις τα μουσαφιρλίκια κι εκείνος σε κλέβει από μπροστά τα μάτια, δεν γνωρίζει υποχρέωσι και την κόττα και τη πόρτα -
Κατά μάννα, κατά τάτα, κατά γυιός και δυχατέρα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Όποιοι είναι οι γονείς θα είναι και τα παιδιά των -
Κι έτσι ογρός (υγρός) κι έτσι βρεμένος
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Μια βολά ένας τσοπάνης ήταν βρεγμένος ίσαμε το κόκκαλο. Για μια στιγμή του 'ρθε να κατουρήση και δεν έκαμε να κατουρήση όξω από το βρακί του και κατούρησε μέσα στο βρακί του. Ένας άλλος τσοπάνης που τον είδε να κατουριέται ... -
Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε οι μαύρες κλάιν' κι εκείνες πόχουν άντρες
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Πικραίνουνται κείνοι που δεν έχουν, πικραίνουντι κι εκείνοι που έχουν -
Κλοτσιούνται τ' άλογα αλί από τα γαϊδούρια
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Μαλώνουν οι μεγάλοι, αλίμονο από τους μικρούς ανθρώπους -
Κοιμήσου, κουβαράκι μου, και λόγια μη μου κάμης
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Συνοδεύεται από κείμενο .... -
Κοντά στα ξερά ξύλα καιγόνται και τα χλωρά
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Με τους κακούς τιμωρούνται και οι καλοί -
Κοντό σου 'γίνη φόρεσ' το μακρύ σου 'γίνη λυώσ' το
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Αντιμετώπισε τα πράγματα όπως έρχονται μόνα τους με θάρρος -
Κουφού καμπάνα κι αν βαρής, στραβό κι αν θυμιατίζης και μεθυσμένο αν κερνάς, ούλα χαμένα πάνε
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Μη κάμης το καλό σε ΄κεινους που δεν είναι σε θέσι να το αναγωρίσουν -
Κουφού καμπάνα κι αν βαρής, στραβό κι αν θυμιατίζης και μεθυσμένο αν κερνάς, ούλα χαμένα τάχες
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)