Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 822-841 από 2168
-
Κάποιος ήσφαζε dη νύχτα τσι εροdόβουδοι (1) και την ημέρα 'δούλια (2) dα δαμάλια
(1963)Λέγεται, όταν κάποιος προσποιείται τον άπραγο, τον αγνό, το φοβιτσιάρη, ενώ είναι το αντίθετον -
Κάπου μέδες, κάπου σέδα
(1963)Λέγεται επί λησμοσύνης. Π.χ. “Άλλοτες είμεστα φιλενάδες εδά, που λέ' ο λόος. Τώρα! Κάπου μέδες, κάπου σέδα”. -
Κάπου μέδες, κάπου σέδα, κάπουν εdαμώθημα
(1963)Λέγεται όταν βιάζεται κανείς και κάνει σχέδια στηριζόμενος σε κάτι που δεν είναι βέβαιο που είναι πρόωρο. -
Κάρκα ένα, κάρκα δυό
(1963) -
Κάτσε καλά κατούρησε, κι α δε θωρής, θωρούσι σε
(1963)Λέγεται και κυριολεκτικώς, δηλαδή όσο κι αν προφυλαχθής, όταν κάνης το νερό σου στο ύπαιθρο, πάντα θα βρεθή κάποιος να σε δη -
Κάτσε κώλο κάνε ρόκκα και χοdρό (ή όργο) κι' ό,τι κι αν είναι
(1963)Λέγεται όταν πέρνουμε απόφαση να κάμωμε κάτι, έστω και όχι τέλειο -
Καθ' αγίου κι η μνήμη dου
(1963)Παραδείγματος χάρη: Δε με ευκολύνεις τώρα πόχω τόσην ανάgη, μα δε σε κόφτει, καθ΄ =κάθα=κάθε, δε σε κόφτει=δε σε μέλει -
Καθά εις κι' ο πόνος του
(1963)Δηλαδή ο καθένας ασχολείται, μιλεί, για ό,τι προσωπικώς τον ενδιαφέρει -
Καθαένας τάχει dουραδάκι απίσω dου και δε σώνει να ΄υρίση να τα δη και λέει ΄ιά τον αλλο
(1963)Αντίστοιχη προς το “έκαστος δύο πήρας φέρει” -
και καλά, πώς θά πά' ένας να πνϊή, πρέπει να πνϊούμεν όλοι;
(1963)Δηλαδή, δεν πρέπει να μιμείται ο ένας τον άλλον -
Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκειά 'ναι κι όποιος το θάνατο ζητά πρέπει τρελλός για να 'ναι
(1963)Λέγεται και μόνο ο πρώτος στίχος -
Και μιά bουτανιά να κάμη κανείς, πρέπει νάχη ζούδϊο να τη gάμη
(1963)Ζούδϊο= ζώδιον, τύχη. Λέγεται, για τους τυχερούς, κυρίως στην περίπτωση, που κάνουν μία ανηθικότητα και δεν τους κατακρίνουν ή απολήγει σε καλό τους -
Και να 'δα μάdρα και καλή να ξαναπάη και κανείς
(1963)Ερμηνεία: Λέγεται σε περίπτωση πλουσιοπάροχης περιποιήσεως