Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σαμίδης"
-
Έμαθα να βελονιάζω κι αψηφώ το μάστορή μου
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Προς τον περιφρονούντα του ανωτέρου αυτου κατά τας γνώσεις και εμπειρίαν -
Ένοια πόχει η Αρχοντού αν βροντούν ή δε βροντούν
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Διά τον αφυλότιμον μη λαμβάνοντα υπ΄όψιν τας διά των κακών διαγωγών αυτού κατακρίσεις των ανθρώπων -
Ένοια πόχει η Αρχοντού αν βροντούν ή δε βροντούν τα κουδούνια
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Διά τον αφυλότιμον μη λαμβάνοντα υπ΄όψιν τας διά των κακών διαγωγών αυτού κατακρίσεις των ανθρώπων -
Έπιασε τη γάτα απ' τα νύχια
Σαμίδης (1912) -
Έχει η μύτη σου κακκάδι
Σαμίδης (1912)Κακκάδι, κάκκαδον, το, η εσχάρα της πληγής, το κάρβουνον του σβυσμένου φυτιλίου κανδήλας, το ξηρόν της μύξας επί της μύτης -
Είδα γέροντα παπά κι' έθαφτε μικρά παιδιά
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Ο θάνατος δεν συμβαίνει κατά σειράν -
Είπε και η κουρούνα κρα
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Εκ στόματος κοράκων εξέρχεται κρα, δια τον ειπόντα ανοησίαν τινά -
Είπεν ο γάιδαρος το πετεινό κεφάλα
Σαμίδης (1912) -
Εις αυτό κρέμεται ο Γαλατάς και η Πόλη
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Δια πράγμα ή άνθρωπον εις τον οποίον έχει τις πάσαν την ελπίδα αυτού -
Εις το μακρύνο το δρόμο κ'ένα σακί άχυρο είναι βάρυ
Σαμίδης (1912) -
Εις το χτένι έφθασεν ο κόμπος
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Η υπόθεσις έφθασεν εις το απροχώρητον (εκ του εργαλείου η παροιμία)