Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δημ."
-
Ο τάδες ξυέται εκεί που δεν τον τρώει
Πουλάκης, Δημ. (1924)Ο τάδες έχει πολλές φροντίδες, στυλλογίζεται πως θα οικονομήση τα έξοδα του σπιτιού του, συλλογίζεται τα χρής του -
Οι πολλές μαμές βγάνουν το παιδί στραβό
Πουλάκης, Δημ. (1924) -
Πε ένανε σαράντα φορές στραβό, να σηκωθή το ταχύ ν' αλλοιθωρίζη
Πουλάκης, Δημ. (1924)Οι απανωτές κατηγορίες κάτι κάνουν κι' αυτές, δεν μένουν χωρίς κακό αποτέλεσμα για εκείνον που κατηγοριέται -
Πίσω είναι τ' απίδια με τις μακρυές οργιές
Πουλάκης, Δημ. (1924) -
Πότε πήττα και λαρδί, πότε πήττα και χασκί
Πουλάκης, Δημ. (1924)Πήττα και χασκί = πήττα και τίποτις άλλο -
Πότε πρόκοψ' η Μαγδάλω; Το Σαββάτο το μεγάλο
Πουλάκης, Δημ. (1924) -
Ποιός θά κάμη την τάδε δουλειά; - Ο μακρώς Μώρος;
Πουλάκης, Δημ. (1924)Τίς θά κάμη αυτή τή δουλειά; Εσύ θά την κάμης. δεν έχομε κανένα Μώρο σκλάβο γιά να την κάμη. Ο μακρώς Μώρος = ο αράπης, ο σκλάβος, επειδή οι Μώροι είναι ψηλοί. Λέγεται σ' εκείνους πού αποφεύγουν να κάμουν μιά δουλειά -
Σήμερα εσηκώσαμε το μωρό της Ανέττας
Πουλάκης, Δημ. (1924)Λέγεται για ανθρώπους που αδυνατίσανε πολύ από αρρώστεια και με πολύ κόπο σηκώνονται από το κρεββάτι τους ή “Γιατί κυρά μου δεν πας στη δουλειά που σου λέω; Το μωρό της Αννέττας μας κάνεις; κάνεις πως δεν μπορείς να πατήσεις;” -
Στου τάδε το σπίτι βρίσκεις το αθάνατο
Πουλάκης, Δημ. (1924)Τα καλύτερα φαγιά, τα καλύτερα πωρικά.