Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Καλόμαθ' η γριά στα σύκα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Δι' εκείνον όστις συνήθισε να καλοπερνά έρχεται στιγμή καθ' ην στεναχωρείται -
Καλουκαίρ' αν ταξιδεύσης έχι κι τ' γκάππα σ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Διότι πολλάκις επέρχεται απροσδοκήτως το μη προσδοκώμενον κακόν κ' δια τούτο η προφύλαξις δεν είναι ματαία -
Καμαρών' του κουρκούτ' κι γυρεύ' πρόβιου γάλα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους παρ' αξίαν αποκτούντας τιμήν κ' υπόληψιν -
Κατ'ράει στ' αγκάθ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί των επί καθαριότητι ή κοσμότητι περί τα φορέματα ή το βάδισμα διακρινομένων -
Κατ'ρήθ'κι στα γέλοια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Κατά μάννα κατά τάτα κατά γυιό και θυγατέρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν η διαγωγή των τέκνων είναι ομοία με την διαγωγήν των γονέων των -
Κατά τα ρούχα κι η κρυάδα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Τα δεινοπαθήματα σχετικήν την εντύπωσιν αποτελούν -
Κατά του μάγ'λο χτύπα κι τουμ πάτσου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Αι παρά τινος απαιτήσεις μας πρέπει να είναι ανάλογοι προς την αξίαν και την ικανότητά του -
Κατά του Μπαρμπαγιάνν' κι τα κουπέλλια τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν η διαφωγή υφισταμένου είναι ομοία τη του προϊσταμένου -
Καταραμένου μου παιδί, καλέ μου κληρονόμι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Κέρνα παπαδιά κι ας είν' κι ξύδ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που δέχονται ευχαρίστως από φιλικήν χείρα και τα δυσάρεστα -
Κι γαλάτα κι μαλλάτα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Κι γαλάτα κι μαλλάτα κι τ' αρνί θηλ'κό
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Περί εκείνων που απαιτούν όλα κατά την αρεσκειάν των -
Κι ου ένας κακό χειρόβουλου, κι ου άλλους κακό δεμάτ!
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί αναρμόστου συζυγίας ή και απλώς εριζόντων -
Κι παπάς γίν΄κις άντρα μ'; Έτσι τόφερ η κατάρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Προς τους εξ αναγκης πράττοντας ότι δεν θέλουν και προς τους αποδίδοντας ες την τύχην τα ιδία των παραπτώματα -
Κι τα καλά διξούμινα κι τα κακά διξούμινα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Και τα ευτυχήματα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτα και τα ατυχήματα γενναίως να υπομένωνται -
Κι τουμ παπά τουγ κάν' αγγαστρουμένουν
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων που πάρα πολύ ψευδολογούν