Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τρουπής, Θεόδωρος"
-
Γαιδουρινά μούτρα, αρχοντική ζωή
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Όποιος δεν ντρέπεται και δεν υπολογίζει τα λόγια που λέγονται σε βάρος του, αλλά τ' αντιμετωπίζει σα ζώο τότε ζή άρχοντας -
Γαμπρός υγιός δε γίνεται και η νύφη δυχατέρα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Δεν μπορεί ν' αγαπηθή η νύφη κι ο γαμπρός σαν πραγματικό παιδί -
Γέρο κορόϊδεψε, άρρωστο μην κοροϊδεψης
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Γέρο κορόϊδεψε, άρρωστο ή δεσπότη μην κοροϊδεψης. Γέρο θα σε κοροϊδεψουνε κι εσένα, αλλά άρρωστος... αν είσαι; Δέχεσαι κορόϊδεμα; -
Γουρούνι στο σακκί να μη αμασκαθή
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Μη θαυμάζης κάτι που σου λένε που δε βλέπεις. Μη πιστεύεις στα λόγια των άλλων. -
Δε μ' έφαγε η μοναξιά, μ' έφαγε η παραθάρια
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Δε στενοχωρούμαι που δεν με βοηθούν, αλλά στενοχωρούμαι που με βοηθούν ψεύτκια -
Δε παίρνει η μύτη του σκατό
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Δε του κάθεται κουνούπι ή δεν παίρνει βιτσιά: Για τον περήφανο λέγονται λ.χ. δεν παίρνει προσβολές ο Πέτρος. Του Πέτρου δε του κάθεται κουνούπι. Ο Πέτρος δεν παίρνει βιτσιά. Δεν παίρνει η μύτη του σκατό -
Δε σε τρώει του παπά η ζαγάρα
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ερμηνεία: Μην ενδιαφέρεσαι για κάτι που δεν σου έχει κανείς την έννοια. Τη θες τη τσιούπα του Γιώργη; αλλά δε σε τρώει του παπά η ζαγάρα. Δε σου τη δίνουν τάχα -
Δε του κάθεται κουνούπι
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ή δεν παίρνει βιτσιά ή δε παίρνει η μύτη του σκατό. Γιά τον περήφανο λέγονται λ. χ. Δεν παίρνει προσβολές ο Πέτρος. Του Πέτρου δε του κάθεται κουνούπι. Ο Πέτρος δεν παίρνει βιτσιά. Δεν παίρνει η μύτη του σκατό -
Δέν παίρνει βιτσιά
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Η Δέ του κάθεται κουνούπι ή Δέ παίρνει η μύτη του σκατό. Γιά τον περήφανο λέγονται. λ.χ. δεν παίρνει προσβολές ο Πέτρος. Του Πέτρου δέ του κάθεται κουνούπι, Ο Πέτρος δεν παίρνει βιτσιά. δεν παίρνει η μύτη του σκατό -
Διψάει ο μυλωνάς στη χούρχουρη του μύλου
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Αναζητάει κάποιος κάτι με μανία που το έχει περίσσευμα -
Έκαμε και η ψείρα κώλο
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Θέλει να παραστήση κι αυτός το εδώ είμαι 'γω κι αφού ίσαμε τα 'χτές ήταν τίποτα -
Έλα πατέρα να σου δείξω τ' αμπέλια σου
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ο δοκησίσοφος παίρνει συνήθως τέτοιες απαντήσεις όταν πέση σε γκάφα -
Έμαθα να βελονιάζω και γαμώ το μάστορά μου
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Έμαθα κι εγώ κάτι και βρίζω κείνον που μου τόμαθε -
Ένα αυγό κι εκείνο κλούδιο
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Ένα πράγμα (παιδί, ζώο, κτήμα, κ.λπ.) κι' εκείνο άχρηστο -
Έντεξε ο σβώλος αλλιώς πάει η άρμη
Τρουπής, Θεόδωρος (1959)Δηλαδή, έτυχε να κάμης εκείνο πόκαμες, αλλιώς θα χανόταν ο κόσμος, ειρωνικά