Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανωλακάκης, Παπαγιάννης"
-
Αργεί ο Θεός και σκα ο φτωχός
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891) -
Αρκόντισσα κ' η παστρική ξεσυνορίζουσι(ν) μαζί
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Η καθαριότης εξισούται προς τον πλούτον -
Ας κάμω καλήν την καρδιά μου κι ας ξοϊάσω το παρά
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Επί των εκδικουμένων -
Ας κουαλή ο μέρμηκας ν΄αδειάζουν τα πεντίκια
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Επί ανοικονόμων -
Ας λέιψ' η φτώχεια 'που τα μέ κι ας πέση τ' αερφού μου
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894) -
Ασε ακάση που το στόμα γιατρό κ' στρώμα, ασε ακάση πα την οράν γιατρό και παπά
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερπετόν οφιοειδές ιοβόλον κ' ήλιος παρά τιπι λέγεται -
Ατού που μαθες κι πας τι κεφάλι σου θα φας
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Επί των επιχειρούντων κακάς πράξεις -
Αύριο τελειούν σα μαθητευτούν
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Επί δημοσιευθησόμενη κακή πράξη -
Αυτουνού τα λόγια μπιάνεις και τις πράξες του θα κάμης
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894) -
Αφαντάθρωπος κουμπάρος, άφαντ' είν' η κουμπαριά του
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Επί ασήμην -
Βάλε τ' οκνού φωντιάν να δης βεργολυγίσματα
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Ανάγκα και οι θεοί πείθονται -
Βρώμ ο οβριός βρωμάει και το χει του
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Που αγενούς η περιουσία είναι ανωφελής -
Βρωμιές κι εσού κι ατός σου βρωμεί κι αθθοτυρόν σου
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Ότι του αγενούς η περιουσία είναι ανώφελη