Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανωλακάκης, Εμμανουήλ"
-
Εξ' ανέμου μεν θάλασσα, εκ παθών δε ψυχή κυκάται
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896) -
Εξεκωλώθη το σακκί και πέσαν ούλα κάτω
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί γενικής απωλείας -
Επάχτωσες, εμούζωσες, εξαναπάχτωσες, εστάχτωσες
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των κακώς διαχειριζομένων μεμισθωμένων κτημάτων -
Επέρασε(ν) το σά(β)ατο(ν, πήττα(ν μην αλιμένης
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Ερμηνεία: Επί των παρακαιρων -
Επέτασεν ο κουσσοφός, κ' επήρεν και το ράμμα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Ερμηνεία: Επί ανικάνων όταν υποχωρώσιν εξ εργασίας -
Επέτασεν ο κουτσουφός κι' επήρε και το ράμμα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί ανικάνων αποχωρούντον εξ εργασίας -
Επή(γ)εν να πή τα ψόματα, κι είπεν την αλήθεια
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896) -
Επή(δ)ησεν ο γά(δ)αρος κι' είπε το βου χειλάρον
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Προς τους επιρρίπτοντας εις άλλους τα ίδια ελαττώματα -
Επήδησεν ο γάδαρος κι' είπε τον πετεινό κεφαλάν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Προς τους επιρρίπτοντας εις άλλους τα ίδια ελαττώματα -
Επήε να πή τα ψώματα κι είπι την αλήθειαν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Γλώσσα αμαρτάνουσα τ' αληθή λέγει -
Επόθθισε το νάκι μας, επόκαμ' η χαρά μας
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1892) -
Επόμεινε Γιώτα μονάχη σαν το πουλί στο κλα(δ)ί
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των λίαν ζημιουμένων -
Εσού κακό χερόβολον κι' εγώ κακό δεμάτι
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι η κακή αρχή φέρνει κακόν τέλος -
Εσύ γρηά που διακονάς αλεύριν έχεις και πουλάς
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Εις τους υποκρυπτομένους επί ανεχεία -
Εσύ γριά που (δ)ιακονείς αλεύριν έχεις και πουλείς;
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί την ανέχειαν υποκρινομένους -
Εύβγαλ' η κοπριά φροκάλι, κ' η αγριαστι(β)ή κλωνάρι
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)Ερμηνεία: Επί των αναξίως επεμβαινόντων