Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δημ."
-
Ανεραδιασμένο (παιδί): πιασμένο από ανεράϊδες. (κουτό, ζαβό)
Πουλάκης, Δημ. (1924) -
Απ' όπου περάση ο τάδες θαρρείς πως περνά κομήτης
Πουλάκης, Δημ. (1924)Απ' όπου περάση ο τάδες χάνονται όλα τα πράγματα, γιατί τα κλέβει -
Αρχόντεψε ο αϋφαντής και πάει στα ουράνια, και κρέμοντ' απ' τον κώλο του μασούρια και καλάμια
Πουλάκης, Δημ. (1924)Λέγεται για ανθρώπους που υπερηφανεύονται όταν πλουτίσουν -
Ας ήμουν ήλιος και ζέσταινα όλον τον κόσμο
Πουλάκης, Δημ. (1924)Ας ήμουν άρχοντας, να βοηθούσα ρους φτωχούς -
Γνωρίζει η φακή τ' αγγειό της
Πουλάκης, Δημ. (1924)Τη φακή τήνε ψήνουνε σε ξεχωριστό τσουκάλι. (π.χ. Ο τάδε λέγει στη γυναίκα του για το μωρό το παιδί του: “Άμα με ιδή το παιδί μας γελά κι έχει χαρά”. Η γυναίκα του αποκρίνεται: “Γνωρίζει η φακή τ' αγγειό της”. -
Δεν δίνει μήτε του αγγέλου του νερό
Πουλάκης, Δημ. (1924) -
Δευτεροπαντρειές, γομαροκολιγιές
Πουλάκης, Δημ. (1924)Η πρώτη παντρειά είναι καλή, η δεύτερη παντρειά είναι κολιγιά (συντροφιά) γομαριών (γαϊδουριών) -
Ε, που μας πάνε οι στραβοπαπάδες!
Πουλάκης, Δημ. (1924)Ε, σε τι άτοποα θα καταντήσωμε ή που θα φτάσωμε με αυτές τις ανοησίες -
Έκαμες την εκκλησία, κάμε και τ' άγιο Δήμα
Πουλάκης, Δημ. (1924)Έκαμες την περισσότερη δουλειά, κάμε και το λίγο που σου μένει ακόμα -
Εγώ σου λέω νάχης χίλια πρόβατα, σα δε θές, μήδ' οργιά
Πουλάκης, Δημ. (1924)Εγώ σου παραγγέλω για το καλό σου, σα δε μ' ακούς, άκουμε στο καλό -
Είδε τον ένα τέσσερα
Πουλάκης, Δημ. (1924)Λέγεται όταν σηκώνται κανείς γρήγορα επειδή είναι ανάγκη -
Είπες τ' όνομά του; Ετοίμασε και την καρέγλα του
Πουλάκης, Δημ. (1924)