Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ."
-
Τι ΄χεις Γιάνν; τάχα πάντα
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Τι αδιάζισι τόσου καράρ θαν παπαδιά
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. (1892)Ερμηνεία: Εύρηται αστεϊσμού χάριν η φράσις -
Τι είνι κάβουρας τι είνι του ζουμί τ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Τι μι κάθισι σαν τουν Τσίν – Αλή
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Λέγεται ότι υπήρχε Αθίγγανος τις καλούμενος ούτω όστις είχεν εξογκωμένους τους γλουτούς και μόνον εάν έσκαπτε λάκκον ώστε εν αυτώ να θέση τας εξογκώσεις ταύτας εκκάθητο αναπαυτικώς. Οσάκις λοιπόν κάθεται τις ... -
Τι σε χρειάζεται δεκαοχτώ γροσιών μαχαίρ΄
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Τι στέκ' ς στου κιφάλι μ' απάν' σαν άγγιλους
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Τί διάζισι σάν τή χήρα στού κριββάτ;
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Επί τών άνευ ανάγκης βιαζομένων -
Τί έβριξε Θεός κι δεν του δέχκι γης
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Τίναξε τα πέταλα
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Το 'να βόδ' τ' άλλου βουβάλ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Φράσις ληφθείσα εκ συνεζευγμένων βοός και βούβαλου. Λέγεται δε σκωπιστικώς επί αναρμοδίων και ασυμβίβαστων -
Το μήλο μακριά απ' τη μηλιά δεν πέφτ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Τόνα βώδ' τ' άλλου βουβάλ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Λέγεται η φράσις ειλημμένη εκ συνεζευγμένων βοός και βούβαλου. Φέρεται σκωπιστικώς επί αναρμοδίων και ασυμβίβαστων -
Τόσον τουν φθάν' η μάμα τ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Τόσον του φθάνει η γνώσις του, επομένως δεν δύναται να σκεφθή ωρίμως και ομοιάζει προς παιδίον -
Τον υιό μου θα παντρέψου καστρινή νυφ θα τουν διαλέξου
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Του αίμα νερό δε γίνιτι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Οι φύσει συγγενείς, κάν εις διάστασιν έλθωσιν, εν τοις κινδύνοις αλληλοβοηθούνται -
Του αίμα νερό δεν γίνιτι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Του βουβάλ' όσου κι αν ξιπέση του πιτσί τ' πάλι παράδις κάμ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Ο έχων αξίαν τινά και μετά την παρακμήν του είναι ωφέλιμος -
Του δώκανα πρόσωπο γυρεύ' κι' αστάρ
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Σημ. Αστάρ λ. Τουρκ. = φόδρα. Ερμηνεία: Πήρε πολύ θάρρος. Του έδουσαν πρόσουπον, γυρεύει κι' αστάρ