Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νεστορίδης, Κ."
-
Ερωτάς τον καλόγερο αν θέλη γαμήσι;
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των ανόητων ερωτών των τας έχοντας αναγκων τας -
Ερωτήσαν την καμήλα τι της αρέσει ο ανήφορος ή ο κατήφορος κι' απεκρίθη το σάδι
Νεστορίδης, Κ. (1889)Επί των προτιμώντων τα εύκολα των δυσχερών -
Εσείς οι νέοι τόχετε το δέντρο ν' αγαπάτε κι αφού γευθήτε τον καρπό ευθής το λησμονάτε
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί τω ν αχαρίστων νέων των εγκαταλειπόντων τας ερωμένας των -
Εσείς οι νέοι τόχετε το δέντρο ν' αγαπάτε κι αφού γευθήτε τον καρπό ευθής το λησμονάτε
Νεστορίδης, Κ.Ερμηνεία: Επί τω ν αχαρίστων νέων των εγκαταλειπόντων τας ερωμένας των -
Εσκότωσαν ένα βλάχο στην πούτσα μου το γράφω
Νεστορίδης, Κ.Η παροιμία έχει την εξής ιστορίαν : Υπήρχε κακούργος, οι πάντες εφοβούντο και ουδείς ετόλμα να τον βλάψη ή να τον φοβίση. Ιερεύς τις σεβάσμιος και του κόσμου έμπειρος ανέλαβε να σώση την κοινωνίαν από τοιούτον τέρατος δια ... -
Εσκοτώσαν ένα βλάχο μεσ τον κώλο μου το γράφω
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Εστάθη η καρδιά του ςτον τόπο
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επι των συνερχομένων εκ τινος απέλπιστος καταστάσεως -
Εστάθη η καρδιά του ςτον τόπο
Νεστορίδης, Κ.Ερμηνεία: Επι των συνερχομένων εκ τινος απέλπιστος καταστάσεως -
Εσύ καλά καθόσουνα τι θελες να χέσης να γκρεμιστούν τα πάτερα και 'ς τα χαλιά να 'πέσης
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των αναμιγνειομένων εις βρωμοδουλειές -
Εσύ καλά καθόσουνα τι θελες να χέσης να γκρεμιστούν τα πάτερα και 'ς τα χαλιά να 'πέσης
Νεστορίδης, Κ.Ερμηνεία: Επί των αναμιγνειομένων εις βρωμοδουλειές -
Εσύ κεφάλι τα καμες και συ να τ' απολαύσης
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των λαμβανόντων τα επίχειρα της κακίας των -
Εσύ Κοκκοβίτης δεν ήσσουνα στην Κόκοβα τι γύρευες ;
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία : Επί των αναμηγνιομένων εις αλλότρια και μεταμελουμένων εν τη αποτυχία -
Εσύ μ ' αυτή τη γνώμη σου κι εγώ μ' αυτό το νού να ιδούμε ποιός θα πέση μενέτι τ' αλλουνού
Νεστορίδης, Κ.Σαφής -
Εσύ σαι το καλόπαιδο και τ' άξιο παλικάρι που νίκησες το βάβουλα και πήρες το κουβάρι
Νεστορίδης, Κ. (1895) -
Εσύ το μοιάζεις μάτια μου σαν το βουνό ΄ς το χιόνι όσο να λιώση το παλιό καινούριο το πλακώνει
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των υφισταμένων αλλεπάλληλα δυστυχήματα