Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ξανθουδίδης, Στέφανος Α."
-
Ούκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι ου το σκάνδαλον έρχεται
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουαί υμίν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουδείς προφήτης δεκτός εν τη πατρίδι αυτου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ουκ οίδα υμάς
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Οψές επήραν οι αγερανοί την κούνιαν του
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Πάει σαν αγούδαρας
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1917) -
Παρήλθεν η σκια του νόμου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανατου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Πεφταργιά= θεά φοβερά εμφανιζομένη εις τας πολύ εργαζομένας κατά την νύκτα της Πέμπτης η Καλαμόδοντω παρ’ άλλοις. (Ζωγραφάκης)
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Πίστιν ως κόκκον σινάπεως
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Πισσώνης, ο διάβολος πισσίτης, ο κακός, ο κολασμένος
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Πολλοί άνθρωποι, πολλαίς γνώσαις
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Πολλοί δε εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Προς το θεαθήναι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Προφασίζεσθαι προφάσεις εν αμαρτίαις
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ρεπάδι δεν τ' αφήνει (και ρουπάδικαι ροπάδι)
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)Ερμηνεία: Επί των εχόντων μεγίστην ομοιότητα