Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ξανθουδίδης, Στέφανος Α."
-
Ο Θεός ανοίγει θύρες
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Ο Θεός ανοίγει θύρες
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο λόγος λαλεί: κρατεί με ο δυνατός και δέρνει με ο αδύνατος
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος και πεντοταχυνάρης
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919)Πεντοταχυνάρης, ο μην Μάρτιος, ου αι ημέραι φαίνονται μήκισται εις τους νηστεύοντας χωρικούς, Ζωγραφάκης -
Ο μη ων μετ' εμού έστι
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο μύθος βλέπω αληθινά το πως καλά το βάνει, το μάθει από μικρός κανείς ποτέ δεν το ξεχάνει
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α.Γόπαρις, Α' στ. 257 – 8 -
Ο ξεμιστευτής τρώει πάντα τσ΄ εμισές
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α.Ξεμιστευτής = ο λυτρώνων, ο διαχωρίζων τοις μαχομένους ή διαπλητιζομένους (ρήμα ξεμιστεύγω) -
Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Ο τροχός εσχόλασε και το σχοινί εσώθη
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. -
Όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμονται
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όμοιος τον όμοιον αγαπά
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όνου μόδου = Ogni modo = Εκών άκων
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914) -
Όντεν ειναι βγιά, βάστα το γαμπά σου, κι όντε βρέχη, ξάσου
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Όποιος δε χτιμά τ' άσπρα του, άσπρο δε στεριώνει
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Όποιος δε χτιμά τ' άσπρα του, άσπρο δεν έχει
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919) -
Όπου βία πρόκειται εκεί νόμου μετάθεσις γίνεται καί αν ήναι και δυναστικώς
Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1914)Λεόντ. Μαχαιρά, Χρονικόν, Σαθά Β', σελ. 362