Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 17-36 από 673
-
Άσπρα γρόσια για μαύρες μέρες
(1953)Η αποταμίευσις είναι καλή διά τάς αντιξόους περιστάσεις της ζωής μας -
Αγάλλι' αγάλλια φύτευε ο φρόνιμος αμπέλι, αγάλλι' αγάλια γένεται η αγουρίδα μέλι
(1953)Όλα γίνονται και κατορθώνονται δια της επιμονής και της φρονήσεως -
Ακόμα δεν τον είδαμαν, Γιάννη τον εβγάλαμεν
(1953)Δεν πρέπει να σπεύδωμεν βεβιασμένα εις κρίσεις και επαίνους, αλλά να αφίνωμεν να μιλήσουν πρώτα τα πράγματα -
Αλλοί στον παντεχούμενο στης γειτονιάς το δείπνο
(1953)Είναι πολύ ανόητος εκείνος, ο οποίος επαναπαύεται μακαρίως, ελπίζων εις ξένην ενίσχυσιν -
Αλλού με τρίβεις 'γούμενε κι' αλλού έχω τομ πόνο
(1953)Ενώ τις προσπαθεί να αποκτήση κάτι δεν προχωρεί κατ' ευθείαν προς κατάκτησιν τούτου, αλλά περιελισσόμενος αναμένει την αναπόδραστον κατάκτησιν του ποθουμένου -
Αλλού ο παπάς κι' αλλού τα ράσα τ'
(1953)Ο ακατάστατος άνθρωπος δεν ξέρει που έχει τα πράγματά του -
Αλλού τα καρκαλίσματα κι' αλλού γεννούν οι κόττες
(1953)Αι υπόνοιαι μας πολλάκις δεν είναι αληθείς, διότι ο ένοχος είναι εκείνος που δεν φανταζόμεθα -
Αμάμεσα δυο Παναγιές μικρό καλοκαιράκι
(1953)Εις τα ορεινα μέρη ο καύσων είναι ενίοτε υπερβολικός και από 15 Αυγούστου μέχρι 8ης Σεπτεμβρίου -
Αν δεμ παινέσ' ο γύφτος το καλύβι του, πέφτει και τον πετρώνει
(1953)Είναι ίδιον των ανθρώπων να επαινούν και τα ευτελέστερα κτήματά των, εφ' όσον είναι χρήσιμα εις αυτους -
Ανάποδος ο χρόνος δεκατρείς μήνες
(1953) -
Ανάποδος ο χρόνος δεκατρείς μήνες
(1953) -
Αντάμα κουβεντιάζομε κι αχωργι' ακούμε
(1929)Όταν κανείς ενώ φαίνεται ότι παρακολουθεί μίαν ομιλίαν δεν δίδει προσοχήν και δεν αντιλαμβάνεται το περιεχόμενον αυτινής -
Αντάμα κουβεντιάζομε κι' αχώργι' ακούμε
(1953)Όταν κανείς, ενώ φαίνεται ότι παρακολουθεί μίαν ομιλίαν, δεν δίδη προσοχήν και δεν αντιλαμβάνεται το περιεχόμενον αυτής, λέγομεν την ανωτέρω φράσιν -
Απ' όξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λες
(1953)Ερμηνεία: Είναι εύκολον να επικρίνη τις, όταν ευρίσκεται εκτός των επικρινομένων πραγμάτων -
Απ' όξω κούκλα κι' από μέσα πανούκλα
(1953)Δεν είναι πάντοτε αληθές το ρητόν: “οία η μορφή τοιάδε και η ψυχή” -
Απ' ομπρός τό φίλο κι' από πίσω τό σκύλο
(1953)Λέγεται επί τών κολάκων, οίτινες φαινομενικώς είναι φίλοι, αλλά κατ' ουσίαν εχθροί επικίνδυνοι -
Απ' τ' ολότελα καλ' είν' κι η Παναγιώταινα
(1953)Το ολίγον είναι πάντοτε προτιμότερον από το μηδέν