Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μερεμέτη, Δήμητρα"
-
Έχεις γρόσα ; έχεις γλώσσα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ο έχων πλούτη, ο πλούσιος εισακούεται, όπου και αν υπάγη διότι όπως λέγουν με άλλη παροιμία : "Σήμερα τα λεπτά μιλανε" και έτσι του γίνονται όλες οι χάρες -
Έχεις γρόσα ; έχεις γλώσσα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Δηλαδή των πλουσιών εισακούεται ο λόγος, γίνεται η χάρις -
Έχω γυιό, έχω χαρά που θα γίνω πεθερά. Έχω κόρη, έχω πίκρα που θα γνέθω μέρα νύχτα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Εγώ λέω του σκύλλου μου κι ο σκύλλος στην ουρά του
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Η παροιμία λέγεται οσάκις αναθέτομςν εις κάποιον να εκτελέση μιαν εργασίαν, και αυτός την αναθέτει σε άλλον -
Εδώ ψωμί δεν έχουμε αγγινάρες γυρεύουμε
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Η παροιμία αυτή λέγεται δια τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι παραβλέπουν τας απαραιτήτους ανάγκας της ζωής των, δια να ικανοποιήσουν άλλας δευτερευούσης σημασίας -
Είναι γάιδαρος με περικεφαλαία
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγεται δι άνθρωπον αφιλώτιμον, αχάριστον, και γενικώς τον έχοντα απρεπή συμπεριφοράν -
Είναι ένα γαιδούρι και μισό
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγεται δι άνθρωπον ο οποίος είναι αφιλότιμος, αχάριστος, και γενικώς τον έχοντα απρεπή συμπεριφοράν -
Είναι πολύ γαιδούρα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγεται δι άνθρωπον αχάριστον, αφιλώτιμον και εν γένει τον έχοντα παντός είδους απρεπή συμπεριφοράν -
Είναι το ζώδιο του ανθρώπου
Μερεμέτη, Δήμητρα (1953) -
Είσαι καλός μύλος και αλέθεις ό,τι βρης
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Τα γερά δόντια παρομοιάζονται με τον μύθον -
Εκύλησεν ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Εληές απ' τού πατέρα σου, κι' αμπέλι από τά χέργια σου
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Ετούτες οι λιακάδες τί ξέρεις τί μπαστούνια ετοιμάζουνε!!
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγουν: άμα καίη ο ήλιος τό χειμώνα, θάχουμε κρύο